مارانوس ( اسپانیایی: maˈranos ) یهودیانی بودند که در سرزمین اسپانیا و پرتغال کنونی می زیستند و مجبور شدند تحت فشار به مسیحیت بگروند ولیکن در خفا به پیروی از تعالیم دین یهود ادامه دادند. این اصطلاح بعد از اجرای دستور الحمبرا و لغو شدن پیمان گرانادا که در آن به یهودیان مصونیت داده شده بود رایج شد. این افراد همچنین به نو مسیحیان یا جدید مسیحیان نیز معروف شدند ( مانند اصطلاح جدیدالاسلام که در ایران به یهودیانی که مسلمان شده بودند گفته می شد ) .
... [مشاهده متن کامل]
لغت مارانو از لغت عربی محرم به معنی حرام شده گرفته شده است. این لغت در اسپانیای تحت سلطه مسلمانان به خوک گفته می شد که در نزد مسلمانان و یهودیان حرام بود. مارانو هنوز هم در اسپانیایی به معنی خوک و کثیف است و به گروه مذهبی گفته نمی شود.
این اصطلاح توسط عامه مردم استفاده می شد و حالتی نژادپرستانه داشت زیرا مردم اعتقاد داشتند که این مسیحیان جدید از نژادی متفاوت هستند که دندانهای بدی دارند که نشانه بدی روح آنان است. در قرن ۱۶ مارانو به مسیحیانی که از یهودیت یا اسلام به مسیحیت گرویده بودند گفته می شد زیرا هر دوی این دینها خوردن خوک را ممنوع می دانستند. اصطلاح مارانو به میگل دو سروانتس نیز گفته می شد که از نسل یهودی یا اسلامی بود.
در پرتغالی این اصطلاح فقط به یهودیان مسیحی شده گفته می شود. امروزه در بین تاریخدانان لغت مارانو کمتر مورد استفاده قرار گرفته و بیشتر لغت آنوسی استفاده می شود.
در قرن ۱۵ حدود ۱۰۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ نفر یهودی تحت فشار به مسیحیت گرویدند. تعداد این افراد در بین تاریخدانان مختلف متفاوت است. مطالعات بر روی کروموزوم Y نشان داده است که حدود ۲۰ درصد از مردم شبه جزیره ایبری دارای نژاد یهودی سفاردی هستند. ولیکن بعضی تحقیقات دیگر این نتایج را تایید نکردند.
در پرتغال این مسیحیان جدید همچنان یهودی ماندند. در قرن ۲۰ ساموئل شوارتز درباره گروهی از یهودیان در شمال شرقی پرتغال نوشت که افراد آن چهار سده در خفا به یهودیت ادامه داده بودند. بسیاری از این افراد بعد از جنگ جهانی دوم و برداشته شدن محدودیتهای مذهبی نسبت به آنها به یهودیت بازگشتند.
مارانوها همیشه به دیده شک مورد توجه بودند. در سال ۱۵۰۶ و بعد از اینکه یک بیماری بسیاری از منابع مردم را از بین برد مارانوها مقصر دانسته شدند. در سال ۱۵۰۶ مردم کشف کردند که بسیاری از مارانوها همچنان مواد غذایی را با سنتهای یهودی تهیه می کنند و عید پسح را جشن می گیرند. بعضی از این افراد دستگیر شده و بعد از چند روز آزاد شدند.
... [مشاهده متن کامل]
لغت مارانو از لغت عربی محرم به معنی حرام شده گرفته شده است. این لغت در اسپانیای تحت سلطه مسلمانان به خوک گفته می شد که در نزد مسلمانان و یهودیان حرام بود. مارانو هنوز هم در اسپانیایی به معنی خوک و کثیف است و به گروه مذهبی گفته نمی شود.
این اصطلاح توسط عامه مردم استفاده می شد و حالتی نژادپرستانه داشت زیرا مردم اعتقاد داشتند که این مسیحیان جدید از نژادی متفاوت هستند که دندانهای بدی دارند که نشانه بدی روح آنان است. در قرن ۱۶ مارانو به مسیحیانی که از یهودیت یا اسلام به مسیحیت گرویده بودند گفته می شد زیرا هر دوی این دینها خوردن خوک را ممنوع می دانستند. اصطلاح مارانو به میگل دو سروانتس نیز گفته می شد که از نسل یهودی یا اسلامی بود.
در پرتغالی این اصطلاح فقط به یهودیان مسیحی شده گفته می شود. امروزه در بین تاریخدانان لغت مارانو کمتر مورد استفاده قرار گرفته و بیشتر لغت آنوسی استفاده می شود.
در قرن ۱۵ حدود ۱۰۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ نفر یهودی تحت فشار به مسیحیت گرویدند. تعداد این افراد در بین تاریخدانان مختلف متفاوت است. مطالعات بر روی کروموزوم Y نشان داده است که حدود ۲۰ درصد از مردم شبه جزیره ایبری دارای نژاد یهودی سفاردی هستند. ولیکن بعضی تحقیقات دیگر این نتایج را تایید نکردند.
در پرتغال این مسیحیان جدید همچنان یهودی ماندند. در قرن ۲۰ ساموئل شوارتز درباره گروهی از یهودیان در شمال شرقی پرتغال نوشت که افراد آن چهار سده در خفا به یهودیت ادامه داده بودند. بسیاری از این افراد بعد از جنگ جهانی دوم و برداشته شدن محدودیتهای مذهبی نسبت به آنها به یهودیت بازگشتند.
مارانوها همیشه به دیده شک مورد توجه بودند. در سال ۱۵۰۶ و بعد از اینکه یک بیماری بسیاری از منابع مردم را از بین برد مارانوها مقصر دانسته شدند. در سال ۱۵۰۶ مردم کشف کردند که بسیاری از مارانوها همچنان مواد غذایی را با سنتهای یهودی تهیه می کنند و عید پسح را جشن می گیرند. بعضی از این افراد دستگیر شده و بعد از چند روز آزاد شدند.
