مارا، ژان پُل (۱۷۴۳ـ۱۷۹۳)(Marat, Jean Paul)
مارا، ژان پُل
رهبر انقلابی، پزشک و روزنامه نگار فرانسوی، زادۀ سوئیس. در ۱۷۹۲ عضو کنوانسیون ملی شد و در آن جا در مقام رهبر حزب افراطی مونتانیارها، به مبارزه ای طولانی با جناح راست ژیروندن پرداخت، که به سرنگونی آن ها در مه ۱۷۹۳ انجامید. در ژوئیۀ ۱۷۹۳ شارلوت کورده، از هواداران ژیروندیان، در حمام او را به قتل رساند. مارا در بودری، در نوشاتلِ سوئیس، زاده شد. در بوردو، واقع در فرانسه، پزشکی خواند؛ سپس در هلند زندگی کرد و در انگلستان به طبابت پرداخت. در دورۀ انقلاب فرانسه، روزنامۀ تندرو لمی دو پوپل (دوست مردم) را بنیاد نهاد و سردبیری لو ژورنال دو لا ریپوبلیک (روزنامۀ جمهوری فرانسه) را نیز برعهده داشت. از مخالفان سرسخت سلطنت بود و رهبری کسانی را برعهده داشت که خواستار اعدام شاه بودند. در زمان اقامتش در انگلستان چند اثر فلسفی و علمی نوشت، از آن جمله رسالۀ فلسفی در باب انسان (۱۷۷۳) وزنجیرهای بردگی (۱۷۷۴). شهرت روزافزون او در طبابت موجب شد که در ۱۷۷۷ پزشک پاسداران کنت د آرتوا شود. بعدها برای عقاید انقلابی اش چندبار به زندان افتاد و زمانی که برای فرار از دست تعقیب کنندگان سلطنت طلب خود در مجاری فاضلاب پاریس مخفی شده بود به بیماری دردناکی مبتلا شد که برای تسکین آلام آن می بایست متناوباً و برای مدتی طولانی در حمام بنشیند. در ۱۷۹۲ در دستگیری و اعدام آنتوان لاوازیه، شیمی دان مشهور، بر پایۀ اتهامات ساختگی نقش مؤثری داشت و این به انتقام آن بود که لاوازیه تقاضای عضویت او را در فرهنگستان علوم فرانسه رد کرده بود.
مارا، ژان پُل
رهبر انقلابی، پزشک و روزنامه نگار فرانسوی، زادۀ سوئیس. در ۱۷۹۲ عضو کنوانسیون ملی شد و در آن جا در مقام رهبر حزب افراطی مونتانیارها، به مبارزه ای طولانی با جناح راست ژیروندن پرداخت، که به سرنگونی آن ها در مه ۱۷۹۳ انجامید. در ژوئیۀ ۱۷۹۳ شارلوت کورده، از هواداران ژیروندیان، در حمام او را به قتل رساند. مارا در بودری، در نوشاتلِ سوئیس، زاده شد. در بوردو، واقع در فرانسه، پزشکی خواند؛ سپس در هلند زندگی کرد و در انگلستان به طبابت پرداخت. در دورۀ انقلاب فرانسه، روزنامۀ تندرو لمی دو پوپل (دوست مردم) را بنیاد نهاد و سردبیری لو ژورنال دو لا ریپوبلیک (روزنامۀ جمهوری فرانسه) را نیز برعهده داشت. از مخالفان سرسخت سلطنت بود و رهبری کسانی را برعهده داشت که خواستار اعدام شاه بودند. در زمان اقامتش در انگلستان چند اثر فلسفی و علمی نوشت، از آن جمله رسالۀ فلسفی در باب انسان (۱۷۷۳) وزنجیرهای بردگی (۱۷۷۴). شهرت روزافزون او در طبابت موجب شد که در ۱۷۷۷ پزشک پاسداران کنت د آرتوا شود. بعدها برای عقاید انقلابی اش چندبار به زندان افتاد و زمانی که برای فرار از دست تعقیب کنندگان سلطنت طلب خود در مجاری فاضلاب پاریس مخفی شده بود به بیماری دردناکی مبتلا شد که برای تسکین آلام آن می بایست متناوباً و برای مدتی طولانی در حمام بنشیند. در ۱۷۹۲ در دستگیری و اعدام آنتوان لاوازیه، شیمی دان مشهور، بر پایۀ اتهامات ساختگی نقش مؤثری داشت و این به انتقام آن بود که لاوازیه تقاضای عضویت او را در فرهنگستان علوم فرانسه رد کرده بود.
wikijoo: مارا،_ژان_پل_(۱۷۴۳ـ۱۷۹۳)