مار ضحاک

لغت نامه دهخدا

مار ضحاک. [ رِ ض َح ْ حا ] ( اِخ ) ماری که در شانه پشت ضحاک پیدا شده بود و همیشه مغز سر آدمی می خورد. ( غیاث ) ( آنندراج ). || ( اِ مرکب ) زنجیر. ( فرهنگ رشیدی ). کنایه از سر زنجیر. ( غیاث ). کنایه از زنجیر. ( انجمن آرا ) :
روی تو چه جای سحر بابل
موی تو چه جای مار ضحاک.
سعدی ( دیوان چ مصفاص 639 ).

فرهنگ فارسی

ماری که در شانه پشت ضحاک پیدا شده بود و همیشه مغز سر آدمی میخورد

پیشنهاد کاربران

مار ضحاک ؛ هریک از مارانی که بردوش ضحاک رسته بودند. ( فرهنگ فارسی معین ) .

بپرس