مارزده. [ زَ دَ / دِ ]( ن. مف. مرکب ) مارگزیده. سلیم. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کسی که مار وی را گزیده باشد : مهره مار بهر مارزده ست به کسی کز گزند رست مده.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 800 ).
