ماذن

لغت نامه دهخدا

( مآذن ) مآذن. [ م َ ذِ ] ( ع اِ ) ج ِ مِئذَنَة. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). رجوع به مئذنة شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع ماذنه محلهای اذان مناره ها .
( م آذن ) مئذنه

پیشنهاد کاربران

بپرس