ماخالسکی فرانتسیشک

دانشنامه آزاد فارسی

ماخالْسْکی، فرانْتْسیشِک (۱۹۰۴ـ۱۹۷۹)(Machalski, Franciszek)
خاورشناس لهستانی. در خانواده ای از مهاجران لهستانی در امریکا زاده شد. در شش سالگی همراه پدر و مادرش به لهستان رفت. در ۱۹۳۰ از دانشگاه یان کازیمیر دانشنامۀ دکتری تاریخ اسلام گرفت. در سال های جنگ جهانی دوم سه سال در ایران به سر برد. مدرس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه کراکوف (از ۱۹۴۷)، رئیس بخش انجمن ایران مؤسسۀ فقه اللغۀ شرقی دانشگاه کراکوف (۱۹۵۸ـ۱۹۷۴) و مدیر مجلّۀ فرانسوی زبان برگ های شرقی بود. از آثارش: ادبیات معاصر ایران به فرانسه در سه بخش (۱۹۶۵ـ۱۹۸۰)؛ داستان تاریخی در زبان فارسی (کراکوف، ۱۹۵۲) که در آن شمس و طغری را معرفی کرده است؛ از کوروش تا مصدق (۱۹۶۰)؛ تاریخ عشق های زال و رودابه (۱۹۶۱) که ترجمۀ بخشی از شاهنامه به زبان لهستانی است؛ ترجمۀ بخشی از چشمهایش بزرگ علوی به لهستانی (۱۹۵۵)؛ ترجمۀ رباعیات خیام (۱۹۶۹)؛ مسافرت های ایران (۱۹۶۰).

پیشنهاد کاربران

بپرس