سفالینه لعاب قلعی. ماجولیکا ( به انگلیسی: majolica ) با اینکه بدنه سفالینه ماجولیکا از سفال های دیگر متراکم تر است همچون دیگر سفالینه ها متخلخل و رنگی است. بدنه این سفالینه ها به طور کلی از رس ناخالص و سیلیس و گدازآورها ی مناسب ساخته می شود. این بدنه ها همیشه دارای لعاب سفید کدر قلع بوده و یا در مواردی به وسیله انگوب سفید و لعاب شفاف پوشانده شده اند؛ در حقیقت این دو عامل وجه مشخصه این نوع فراورده ها هستند.
... [مشاهده متن کامل]
ایران زادگاه این دست سفالینه ها و سفالگران ایرانی اولین سازندگان ظروف ماجولیکا در جهان بوده اند . عامل اصلی ساخت این محصولات تمایل سفالگران ایرانی به تقلید از ظروف چینی بود ( از حدود قرن هشتم میلادی ) . سفالگران ایرانی با استفاده از رسهای ناخالص ( تنها رسهایی که در آن دوران در دسترس بود ) قادر به ساخت چینی واصولاً فراورده های سفید نبودند. بنابراین تنها راه چاره پوشاندن بدنه با ماده سفید رنگ بود. این ماده می توانست دوغاب سفید باشد یا لعاب کدر سفید و از اینجا بود که استفاده از قلع جهت تهیه لعاب کدر سفید آغاز شد. بدین ترتیب سفالگران جهان اسلام آن روز ودر رأس آنها سفالگران ایرانی لعابهای سربی کدر قلع را که در 500 پیش از میلاد ( دراوایل دوره هخامنشی ) به وسیله ایرانیان باستان مورد استفاده قرار می گرفت احیا کردند. در قرون سوم تا هشتم هجری ( قرن نهم تا دوازدهم میلادی ) زیباترین نمونه های ماجولیکا در ایران ساخته میشده است. در قرن هشتم میلادی اعراب از تنگه جبل الطارق گذشته اسپانیا را گشودند. ارتباط فرهنگی عمیقی که با تسخیر اسپانیا بین اروپاییان و مسلمانان پیش آمد باعث شد جهان غرب بتواند بسیاری از رموز صنعت شرق و از جمله شیوه های ساخت ظروف ماجولیکا را بیاموزد. کلمه ماجولیکا از نام جزیره مایورکا ( ماجورکا ) ( Majorca ) در اسپانیا گرفته شده است . در این جزیره مسلمان نشین در اوایل قرن پانزدهم ظروفی با لعاب کدر قلع ( مشهور به ماجولیکا ) ساخته و به دیگر نقاط جهان صادر می شد.
... [مشاهده متن کامل]
ایران زادگاه این دست سفالینه ها و سفالگران ایرانی اولین سازندگان ظروف ماجولیکا در جهان بوده اند . عامل اصلی ساخت این محصولات تمایل سفالگران ایرانی به تقلید از ظروف چینی بود ( از حدود قرن هشتم میلادی ) . سفالگران ایرانی با استفاده از رسهای ناخالص ( تنها رسهایی که در آن دوران در دسترس بود ) قادر به ساخت چینی واصولاً فراورده های سفید نبودند. بنابراین تنها راه چاره پوشاندن بدنه با ماده سفید رنگ بود. این ماده می توانست دوغاب سفید باشد یا لعاب کدر سفید و از اینجا بود که استفاده از قلع جهت تهیه لعاب کدر سفید آغاز شد. بدین ترتیب سفالگران جهان اسلام آن روز ودر رأس آنها سفالگران ایرانی لعابهای سربی کدر قلع را که در 500 پیش از میلاد ( دراوایل دوره هخامنشی ) به وسیله ایرانیان باستان مورد استفاده قرار می گرفت احیا کردند. در قرون سوم تا هشتم هجری ( قرن نهم تا دوازدهم میلادی ) زیباترین نمونه های ماجولیکا در ایران ساخته میشده است. در قرن هشتم میلادی اعراب از تنگه جبل الطارق گذشته اسپانیا را گشودند. ارتباط فرهنگی عمیقی که با تسخیر اسپانیا بین اروپاییان و مسلمانان پیش آمد باعث شد جهان غرب بتواند بسیاری از رموز صنعت شرق و از جمله شیوه های ساخت ظروف ماجولیکا را بیاموزد. کلمه ماجولیکا از نام جزیره مایورکا ( ماجورکا ) ( Majorca ) در اسپانیا گرفته شده است . در این جزیره مسلمان نشین در اوایل قرن پانزدهم ظروفی با لعاب کدر قلع ( مشهور به ماجولیکا ) ساخته و به دیگر نقاط جهان صادر می شد.