ماتیلدا جاسلین گیج ( انگلیسی: Matilda Joslyn Gage؛ ۲۴ مارس ۱۸۲۶ – ۱۸ مارس ۱۸۹۸ ) یک نویسنده پرکار، ویراستار، روزنامه نگار و یک فعال حق رأی زنان در قرن نوزدهم اهل ایالات متحده آمریکا بود. او یک فعال حقوق بشر، ضد برده داری و متفکر آزاد بود.
... [مشاهده متن کامل]
گیج در سال ۱۸۵۲، به عنوان یک سخنران در کنوانسیون حقوق زنان در سیراکیوس، نیویورک، فعالیت هایش را شروع کرد و پس از آن، دست یابی زنان به حق شرکت در انتخابات به یکی از اهداف او تبدیل شد. او کارگری خستگی ناپذیر و یک سخنران قدرتمند بود. ماتیلدا مقالات متعددی را به مطبوعات می داد به طوریکه به عنوان یکی از شجاع ترین، منطقی ترین و علمی ترین نویسندگان زمان خود شناخته می شد. در سال های ۱۸۷۸ تا ۱۸۸۱ در شهر سیراکیوس او روزنامه «شهروند ملی» که ویژه حقوق زنان بود را منتشر کرد.
در سال ۱۸۸۰ او و الیزابت کدی استانتون و سوزان آنتونی نمایندگی انجمن ملی حق رای زنان را در کنوانسیون جمهوریخواهان در شیکاگو، ایلینوی و کنوانسیون دموکراتها در سینسیناتی در ایالت اوهایو بعهده داشت. او برای سال های در خط مقدم جنبش حق رای زنان فعالیت می کرد و با نوشتن تاریخ حق رای زنان در سال های ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۷ با این جنبش همکاری کرد. او در سال ۱۸۶۸ رساله حقوق زنان را نوشت.
گج به مدت پنج سال ریاست انجمن حق رای زنان نیویورک را بعهده داشت و در سال های ۱۸۷۵ تا ۷۶ رئیس انجمن ملی حق رای زنان آمریکایی بود. این انجمن در دهه ۹۰ قرن هجدهم میلادی یکی از جذاب ترین انجمن هایی بود که باعث می شد دیگر انجمن های مشابه تشکیل شوند. در سال ۱۸۹۰ یکی از جوامع وابسته به تشکیل انجمن رأی گیری ملی بود. او همچنین مسئولیت دفتر معاون دوم، معاون رئیس و رئیس کمیته اجرایی انجمن ملی حق رای زنان آمریکایی را بعهده داشت.
نظرگاه های گیج در مورد حق رأی زنان توسط بسیاری از اعضای انجمن، رادیکال بحساب می آمد. او در سال ۱۸۹۰ با هدف حق حاکمیت زنان، حفظ اصول آزادی های مدنی و مذهبی زنان و تأثیرگذاری بر روی افکار عمومی نسبت به خطر اتحاد دین و دولت از طریق اصلاح قانون اساسی و مبارزه با دکترین دست دوم دیدن زنان، اتحادیه ملی کار زنان را سازمان داد و در سال ۱۸۹۸ این اتحادیه را بنیان نهاد و تا پایان عمرش ریاست آن را بعهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
گیج در سال ۱۸۵۲، به عنوان یک سخنران در کنوانسیون حقوق زنان در سیراکیوس، نیویورک، فعالیت هایش را شروع کرد و پس از آن، دست یابی زنان به حق شرکت در انتخابات به یکی از اهداف او تبدیل شد. او کارگری خستگی ناپذیر و یک سخنران قدرتمند بود. ماتیلدا مقالات متعددی را به مطبوعات می داد به طوریکه به عنوان یکی از شجاع ترین، منطقی ترین و علمی ترین نویسندگان زمان خود شناخته می شد. در سال های ۱۸۷۸ تا ۱۸۸۱ در شهر سیراکیوس او روزنامه «شهروند ملی» که ویژه حقوق زنان بود را منتشر کرد.
در سال ۱۸۸۰ او و الیزابت کدی استانتون و سوزان آنتونی نمایندگی انجمن ملی حق رای زنان را در کنوانسیون جمهوریخواهان در شیکاگو، ایلینوی و کنوانسیون دموکراتها در سینسیناتی در ایالت اوهایو بعهده داشت. او برای سال های در خط مقدم جنبش حق رای زنان فعالیت می کرد و با نوشتن تاریخ حق رای زنان در سال های ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۷ با این جنبش همکاری کرد. او در سال ۱۸۶۸ رساله حقوق زنان را نوشت.
گج به مدت پنج سال ریاست انجمن حق رای زنان نیویورک را بعهده داشت و در سال های ۱۸۷۵ تا ۷۶ رئیس انجمن ملی حق رای زنان آمریکایی بود. این انجمن در دهه ۹۰ قرن هجدهم میلادی یکی از جذاب ترین انجمن هایی بود که باعث می شد دیگر انجمن های مشابه تشکیل شوند. در سال ۱۸۹۰ یکی از جوامع وابسته به تشکیل انجمن رأی گیری ملی بود. او همچنین مسئولیت دفتر معاون دوم، معاون رئیس و رئیس کمیته اجرایی انجمن ملی حق رای زنان آمریکایی را بعهده داشت.
نظرگاه های گیج در مورد حق رأی زنان توسط بسیاری از اعضای انجمن، رادیکال بحساب می آمد. او در سال ۱۸۹۰ با هدف حق حاکمیت زنان، حفظ اصول آزادی های مدنی و مذهبی زنان و تأثیرگذاری بر روی افکار عمومی نسبت به خطر اتحاد دین و دولت از طریق اصلاح قانون اساسی و مبارزه با دکترین دست دوم دیدن زنان، اتحادیه ملی کار زنان را سازمان داد و در سال ۱۸۹۸ این اتحادیه را بنیان نهاد و تا پایان عمرش ریاست آن را بعهده داشت.
