ماتیاش راکوشی ( مجاری: Rákosi Mátyás; زاده ۹ مارس ۱۸۹۲ – درگذشته ۵ فوریه ۱۹۷۱ ) سیاست مدار کمونیست مجار بود. او در سالهای ۱۹۴۵–۱۹۵۶ به عنوان دبیرکل حزب کمونیست مجارستان و پس از آن حزب کارگران مجارستان در قدرت بود و مدت کوتاهی، در ۱۹۵۲–۱۹۵۳ سمت نخست وزیری جمهوری خلق مجارستان را نیز عهده دار بود. راکوشی معروف به «بهترین شاگرد استالین»، برای اولین بار اصطلاح تاکتیک سالامی را پس از پبروزی کامل بر احزاب غیر کمونیستی به معنای حذف لایه لایهٔ دشمنان همچون بریدن لایه لایهٔ سالامی به کار برد.
... [مشاهده متن کامل]
او با نام ماتیاش روزنفِلد در شهر آدا از امپراتوری اتریش - مجارستان ( در صربستان کنونی ) در خانواده ای پرجمعیت، از پدر و مادری یهودی به دنیا آمد. به غیر از خودش دوازده خواهر و برادر داشت که فقط ده نفرشان به سن بزرگسالی رسیدند. از میان آنها تنها فرنتس راکوشی برادر جوانتر به نقش برجسته ای در سیاست دست پیدا کرده و در زمان قدرت برادرش مدیر کل «کارخانهٔ آهنگری و فولاد سازی ماتیاش راکوشی» بود. پدربزرگ پدری راکوشی در انقلاب ۱۸۴۸ شرکت جسته و پس از شکست انقلاب مجبور به فرار از روستا شده بود. پدرش یوژف روزنفِلد حامی سرسخت حزب استقلال و ۴۸ ( مخالفان مصالحه با اتریش و ضد حزب لیبرال ) بود که به این جهت در روستا به او «کُشوتِ جهودها» می گفتند. روزنفِلد نام خانوادگی اش را در سال ۱۹۰۴ به راکوشی تغییر داد. مذهب نقشی در پرورش راکوشی نداشت و علی رغم وضع نامناسب اقتصادی، راکوشی تحصیلات خود را در دبیرستان با معدل عالی به پایان برد و سال ۱۹۱۰ در بوداپست وارد دانشگاه آکادمی شرقی تجارت شد.
در زمان دانشجویی او به حلقه گالیله که کلوپ دانشجویان ماتریالیست - آتئیست رادیکال در بوداپست بود، پیوست و به عنوان یک سوسیالیست تعلیم دیده و متعهد در ۱۹۱۲ از بوداپست بازگشت. او در جنگ جهانی اول در ارتش اتریش - مجارستان جنگید و در طی مدت اسارت در سیبری، فرار از زندان و همزمان با انقلاب روسیه، تمایلات بلشویکی پیدا کرد. پس از بازگشت به مجارستان، در زمرهٔ اولین اعضای حزب کمونیست مجارستان در نوامبر ۱۹۱۸ و پس از آن از مارس تا اوت ۱۹۱۹ در دولت بلا کون شرکت کرد و بعد از سقوط دولت به وین گریخت. او با حمایت بلا کون به شوروی رفته و با لنین دیدار کرد که راه پیشرفت حرفه ای را در سالهای آتی برایش باز کرد. از ۱۹۲۰ تا سال ۱۹۲۴ که غیرقانونی به مجارستان بازگشت در چندین جنبش کمونیستی از طرف کمینترن در نقاط مختلف اروپای مرکزی و شرقی شرکت کرده بود، او در سال ۱۹۲۵ در بوداپست زندانی شد و محاکمه اش شهرت جهانی به همراه داشت تا جایی که به او لقب «دیمیتروف مجارستان» دادند. او پس از پانزده سال با پرچمهایی که تزار در جریان انقلاب ۱۸۴۸ مجارستان به دست آورده بود معاوضه و در ۱۹۴۰ به شوروی فرستاده شد.
... [مشاهده متن کامل]
او با نام ماتیاش روزنفِلد در شهر آدا از امپراتوری اتریش - مجارستان ( در صربستان کنونی ) در خانواده ای پرجمعیت، از پدر و مادری یهودی به دنیا آمد. به غیر از خودش دوازده خواهر و برادر داشت که فقط ده نفرشان به سن بزرگسالی رسیدند. از میان آنها تنها فرنتس راکوشی برادر جوانتر به نقش برجسته ای در سیاست دست پیدا کرده و در زمان قدرت برادرش مدیر کل «کارخانهٔ آهنگری و فولاد سازی ماتیاش راکوشی» بود. پدربزرگ پدری راکوشی در انقلاب ۱۸۴۸ شرکت جسته و پس از شکست انقلاب مجبور به فرار از روستا شده بود. پدرش یوژف روزنفِلد حامی سرسخت حزب استقلال و ۴۸ ( مخالفان مصالحه با اتریش و ضد حزب لیبرال ) بود که به این جهت در روستا به او «کُشوتِ جهودها» می گفتند. روزنفِلد نام خانوادگی اش را در سال ۱۹۰۴ به راکوشی تغییر داد. مذهب نقشی در پرورش راکوشی نداشت و علی رغم وضع نامناسب اقتصادی، راکوشی تحصیلات خود را در دبیرستان با معدل عالی به پایان برد و سال ۱۹۱۰ در بوداپست وارد دانشگاه آکادمی شرقی تجارت شد.
در زمان دانشجویی او به حلقه گالیله که کلوپ دانشجویان ماتریالیست - آتئیست رادیکال در بوداپست بود، پیوست و به عنوان یک سوسیالیست تعلیم دیده و متعهد در ۱۹۱۲ از بوداپست بازگشت. او در جنگ جهانی اول در ارتش اتریش - مجارستان جنگید و در طی مدت اسارت در سیبری، فرار از زندان و همزمان با انقلاب روسیه، تمایلات بلشویکی پیدا کرد. پس از بازگشت به مجارستان، در زمرهٔ اولین اعضای حزب کمونیست مجارستان در نوامبر ۱۹۱۸ و پس از آن از مارس تا اوت ۱۹۱۹ در دولت بلا کون شرکت کرد و بعد از سقوط دولت به وین گریخت. او با حمایت بلا کون به شوروی رفته و با لنین دیدار کرد که راه پیشرفت حرفه ای را در سالهای آتی برایش باز کرد. از ۱۹۲۰ تا سال ۱۹۲۴ که غیرقانونی به مجارستان بازگشت در چندین جنبش کمونیستی از طرف کمینترن در نقاط مختلف اروپای مرکزی و شرقی شرکت کرده بود، او در سال ۱۹۲۵ در بوداپست زندانی شد و محاکمه اش شهرت جهانی به همراه داشت تا جایی که به او لقب «دیمیتروف مجارستان» دادند. او پس از پانزده سال با پرچمهایی که تزار در جریان انقلاب ۱۸۴۸ مجارستان به دست آورده بود معاوضه و در ۱۹۴۰ به شوروی فرستاده شد.
