ماتخانه

لغت نامه دهخدا

ماتخانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) هر خانه از شطرنج که در آن شاه مات شود. ماتگه :
مگذار شاه دل به در ماتخانه در
زین در که هست درد ز عزلت فرونشان.
خاقانی.
بیچاره آدمی که فرومانده است سخت
در ماتخانه قدر و ششدر قضا.
عطار.

پیشنهاد کاربران

بپرس