مائن. [ ءِ ] ( ع ص ) دروغگوی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( غیاث ). کاذب. دروغزن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || مؤنت کشنده و بار کشنده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || سورتهای قرآن که هریک کمابیش صد آیت است چون یونس و هود و یوسف و بنی اسرائیل و کهف و مانند آن. و این مأخوذ است از قول رسول : اعطیت مکان الزبور المائن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
