ماامکن. [ اَ ک َ ] ( ع ق مرکب ) حتی المقدور. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و لایتعرض [ ضعیف المعده ] للجود و الغضاریف ماامکن. ( ابن بیطار یادداشت ایضاً ).
