مئین

لغت نامه دهخدا

مئین. [ م ِ ] ( ع اِ ) ج ِ مائة. ( ناظم الاطباء )( اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). صدها :
خود گرفتم کنند و نیز نهند
پای بر پایه الوف و مئین.
انوری.
و رجوع به مائة و مائین شود. || سوره هایی از قرآن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مئون شود.

فرهنگ فارسی

جمع مائه ( مئه ) : ۱ - صدها مئون : خود گرفتم کنند و نیز نهند پای بر پای. الوف و مئین . ( انوری )
صدها

پیشنهاد کاربران

به نظر به فهرست جناب اخوان بهابادی بتوان سوره های چهارگانه عزائم که دارای سحده واجب بوده را اضافه نمود.
سوره های طِوال و مئون و مثانی و مفصل:
سوره های طُوَل ، عبارت اند از: بقره، آل عمران، نساء، . . . . این سوره ها را از آن جهت طُوَل گفته اند که طولانی ترین سوره های قرآن اند.
امّا مِئون، عبارت است از هر سوره ای که حدود صد آیه یا کمی بیشتر یا کمتر دارد. بنا به قولی، سوره های مِئَون، سوره هایی هستند که بعد از طوالِ هفتگانه می آیند، و مثانی، سوره های بعد از مِئون هستند که کمتر از مئون و بیشتر از سوره های مفصّل هستند،
...
[مشاهده متن کامل]

امّا مُفصّل عبارت اند از سوره های کوتاه بعد از حا. میم ها ( حوامیم ) تا آخر قرآن. علّت آن که این سوره ها را مفصّل گفته اند، این است که میان آنها با ( بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ) زودْ زود، فاصله می افتد.

بپرس