مئناثه

لغت نامه دهخدا

( مئناثة ) مئناثة. [ م ِءْ ث َ ] ( ع ص ) شمشیر کند. ( منتهی الارب ). سیف مئناثة؛ شمشیر کند. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس