( مئلاة ) مئلاة. [ م ِءْ ] ( ع اِ ) ( از «ال و» ) خرقه ای که زنان در وقت نوحه بر میان بندند. ج ، مآلی. ( منتهی الارب )( از ناظم الاطباء ). خرقه ای که زنان به هنگام نوحه بردست گیرند و بدان اشارت کنند. ( از اقرب الموارد ).
