مئط

لغت نامه دهخدا

مئط. [ م َ ءِ ] ( ع ص ) افزون و گویند: امتلاء فمایجد مئطاً، ای مزیداً. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). افزون. ( ناظم الاطباء ). مَیَّط. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( محیط المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس