مئتان

لغت نامه دهخدا

مئتان. [ م ِءْ ] ( ع ص ، اِ ) زنی که او را عادت بود که همه بچگان نگونه از او آید. ( منتهی الارب ). زنی که وی را عادت بود زاییدن بچه نگونه یعنی بچه ای که پاهایش پیش از سر آید. ( ناظم الاطباء ). || هرجامه ای که کوتاه باشد و تا نصف ساق رسد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || شلوار بی پایچه. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). || پیراهن بی آستین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس