لیکوی جنگلی ( به انگلیسی: jungle babbler ) ( نام علمی: Turdoides striata ) نام یک گونه از سردهٔ لیکوها است که در شبه قارهٔ هند یافت می شود. آنها پرندگان اجتماعی هستند که در گروه های شش تایی تا ده تایی به دنبال غذا می گردند. آنها به نام های «هفت خواهر» یا «ساد چای» که در زبان محلی بنگالی به معنی هفت برادر است نیز معروف هستند.
تولیدمثل و تکثیر لیکوی جنگلی در بیشتر قسمت های شبه قاره هند رایج است و اغلب در بوستان های شهرهای بزرگ به اندازهٔ جنگل ها دیده می شوند. در گذشته لیکوی نک نارنجی یک نژاد از لیکوی جنگلی به حساب می آمد اما بعدها به عنوان یک گونه از لیکوها شناخته شد.
زیستگاه لیکوی جنگلی در جنگل و زمین های کشاورزی است. این گونه از لیکوها مانند بسیاری از لیکوها مهاجرت نمی کنند، دارای بال های گرد کوتاه هستند و قدرت پروازی خوبی ندارند. جنس نر و ماده شبیه به هم هستند و دارای رنگ خاکستری همراه با خرمایی و نوک زرد رنگ هستند که همین باعث اشتباه گرفتن آنها با لیکوی نک زرد بومی شبه جزیرهٔ هند و سری لانکا می شود. قسمتهای بالایی این پرنده معمولاً در سایه کمی تیره تر است و روی گلو و سینهٔ آنها خال هایی وجود دارد. آنچه که لیکوی جنگلی را از لیکوی سرسفید متمایز میکند قسمت تیرهٔ بین چشم های آنها و هم چنین عدم وجود تاج منعکس کنندهٔ نور است. اگرچه صدای این دو گونه متفاوت از یکدیگر است. صدای لیکوی جنگلی خشن و تیز بوده و با استفاده از بینی اش تولید می شود در حالی که صدای لیکوی سرسفید از بازهٔ شنوایی انسان خارج است. لیکوی خاکستری بزرگ نیز گونه ای شبیه به لیکوی جنگلی است که در مناطق شهری یافت می شود البته با این تفاوت که این گونه دم بلندی دارد که این دم دارای پرهایی سفید رنگ است.
لیکوی جنگلی در دسته های هفت تایی تا ده تایی یا بیشتر زندگی میکند. این پرنده بسیار پرسروصدا است و به طورکلی صدای یک گروه از آنها ممکن است از فاصله های دور به صورت صدایی جیرجیر مانند و زننده و خشن شنیده شود.
این گونه در سال ۱۸۲۳ میلادی با نام کاسیفوس استریاتوس و براساس یک نمونهٔ آزمایشی از بنگلادش مورد بحث قرار گرفته و توصیف شد. نژاد پیشین روفوشنس سریلانکایی به عنوان یک گونهٔ کامل در نظر گرفته می شود.
زیرگونه های لیکوهای جنگلی عبارتند از:
• استریاتا ( دمونت دیساینت کرویکس، ۱۸۲۳ میلادی )
• سامرویل ( سایکس، ۱۸۳۲ میلادی )
• مالاباریکا ( جردن، ۱۸۴۵ میلادی )
• اوریانتالیس ( جردن، ۱۸۴۵ میلادی )
• سیندیانا ( تایسهرست، ۱۹۲۰ میلادی )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتولیدمثل و تکثیر لیکوی جنگلی در بیشتر قسمت های شبه قاره هند رایج است و اغلب در بوستان های شهرهای بزرگ به اندازهٔ جنگل ها دیده می شوند. در گذشته لیکوی نک نارنجی یک نژاد از لیکوی جنگلی به حساب می آمد اما بعدها به عنوان یک گونه از لیکوها شناخته شد.
زیستگاه لیکوی جنگلی در جنگل و زمین های کشاورزی است. این گونه از لیکوها مانند بسیاری از لیکوها مهاجرت نمی کنند، دارای بال های گرد کوتاه هستند و قدرت پروازی خوبی ندارند. جنس نر و ماده شبیه به هم هستند و دارای رنگ خاکستری همراه با خرمایی و نوک زرد رنگ هستند که همین باعث اشتباه گرفتن آنها با لیکوی نک زرد بومی شبه جزیرهٔ هند و سری لانکا می شود. قسمتهای بالایی این پرنده معمولاً در سایه کمی تیره تر است و روی گلو و سینهٔ آنها خال هایی وجود دارد. آنچه که لیکوی جنگلی را از لیکوی سرسفید متمایز میکند قسمت تیرهٔ بین چشم های آنها و هم چنین عدم وجود تاج منعکس کنندهٔ نور است. اگرچه صدای این دو گونه متفاوت از یکدیگر است. صدای لیکوی جنگلی خشن و تیز بوده و با استفاده از بینی اش تولید می شود در حالی که صدای لیکوی سرسفید از بازهٔ شنوایی انسان خارج است. لیکوی خاکستری بزرگ نیز گونه ای شبیه به لیکوی جنگلی است که در مناطق شهری یافت می شود البته با این تفاوت که این گونه دم بلندی دارد که این دم دارای پرهایی سفید رنگ است.
لیکوی جنگلی در دسته های هفت تایی تا ده تایی یا بیشتر زندگی میکند. این پرنده بسیار پرسروصدا است و به طورکلی صدای یک گروه از آنها ممکن است از فاصله های دور به صورت صدایی جیرجیر مانند و زننده و خشن شنیده شود.
این گونه در سال ۱۸۲۳ میلادی با نام کاسیفوس استریاتوس و براساس یک نمونهٔ آزمایشی از بنگلادش مورد بحث قرار گرفته و توصیف شد. نژاد پیشین روفوشنس سریلانکایی به عنوان یک گونهٔ کامل در نظر گرفته می شود.
زیرگونه های لیکوهای جنگلی عبارتند از:
• استریاتا ( دمونت دیساینت کرویکس، ۱۸۲۳ میلادی )
• سامرویل ( سایکس، ۱۸۳۲ میلادی )
• مالاباریکا ( جردن، ۱۸۴۵ میلادی )
• اوریانتالیس ( جردن، ۱۸۴۵ میلادی )
• سیندیانا ( تایسهرست، ۱۹۲۰ میلادی )
wiki: لیکوی جنگلی