لیپونِن، پاوو تاپیو (۱۹۴۱)(Lipponen, Paavo Tapio)
لیپونِن، پاوو تاپیو
سیاستمدار فنلاندی، از ۱۹۹۵ نخست وزیر آن کشور. در ۱۹۹۳، به رهبری حزب سوسیال دموکرات تعیین شد و در ۱۹۹۵ نخستین ائتلاف رنگین کمان خود را تشکیل داد. دومین دولتی هم که در ۱۹۹۹ به ریاست لیپونن تشکیل شد لقب «رنگین کمان» گرفت، زیرا مانند اولی دربرگیرندۀ همان طیف گستردۀ احزاب مختلف بود. در انتخابات سراسری ۱۹۹۹، حزب سوسیال دموکرات تا حدود زیادی پایگاه خود را از دست داد، اما همچنان بزرگ ترین حزب پارلمان بود. به رغم نگرانی های موجود در این باره که مخالفان قدیم سیاسی نتوانند اوضاع کشور را به نحوی مطلوب با هم در اختیار گیرند، لیپونن و سائولی نینیستو، رئیس حزب ائتلاف ملی و وزیر دارایی، زوج قدرتمندی شدند که از ۱۹۹۵ رهبری فنلاند را در دست گرفتند. لیپونن را به سبب هم ساز بودن سیاست های دولتش تحسین کرده اند، و حتی تند ترین منتقدانش هم اذعان داشتند که درنتیجۀ سیاست اقتصادی وی چشم انداز اقتصادی فنلاند روشن و باثبات شده است. او به اصول و هدف های اتحادیۀ اروپا سخت معتقد بود، و چون عقیده داشت که یورو در برابر دلار امریکا قدرت خواهد گرفت، وحدت پولی را به منزلۀ عاملی برای افزایش ثبات به اجرا درآورد. لیپونن، پیش از وارد شدن به عرصۀ سیاست، روزنامه نگار آزاد بود (۱۹۶۳ـ۱۹۶۷). او به حزب سوسیال دموکرات پیوست و از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۹ در مقام دبیر پژوهش و امور بین الملل و رئیس برنامه ریزی بخش سیاسی این حزب به فعالیت پرداخت. او مشاور سیاسی ویژۀ نخست وزیر (۱۹۷۹ـ۱۹۸۲)، مدیر کل ویئستینتا تِما اوی (۱۹۸۸ـ۱۹۹۵) و رئیس مؤسسۀ امور بین الملل فنلاند (۱۹۸۹ـ۱۹۹۱) بود، و ضمن عضویت در پارلمان فنلاند (۱۹۸۳ـ۱۹۸۷) و بار دیگر از ۱۹۹۱، در شورای شهر هِلسینکیهم عضویت داشت (۱۹۸۵ـ۱۹۹۴).
لیپونِن، پاوو تاپیو
سیاستمدار فنلاندی، از ۱۹۹۵ نخست وزیر آن کشور. در ۱۹۹۳، به رهبری حزب سوسیال دموکرات تعیین شد و در ۱۹۹۵ نخستین ائتلاف رنگین کمان خود را تشکیل داد. دومین دولتی هم که در ۱۹۹۹ به ریاست لیپونن تشکیل شد لقب «رنگین کمان» گرفت، زیرا مانند اولی دربرگیرندۀ همان طیف گستردۀ احزاب مختلف بود. در انتخابات سراسری ۱۹۹۹، حزب سوسیال دموکرات تا حدود زیادی پایگاه خود را از دست داد، اما همچنان بزرگ ترین حزب پارلمان بود. به رغم نگرانی های موجود در این باره که مخالفان قدیم سیاسی نتوانند اوضاع کشور را به نحوی مطلوب با هم در اختیار گیرند، لیپونن و سائولی نینیستو، رئیس حزب ائتلاف ملی و وزیر دارایی، زوج قدرتمندی شدند که از ۱۹۹۵ رهبری فنلاند را در دست گرفتند. لیپونن را به سبب هم ساز بودن سیاست های دولتش تحسین کرده اند، و حتی تند ترین منتقدانش هم اذعان داشتند که درنتیجۀ سیاست اقتصادی وی چشم انداز اقتصادی فنلاند روشن و باثبات شده است. او به اصول و هدف های اتحادیۀ اروپا سخت معتقد بود، و چون عقیده داشت که یورو در برابر دلار امریکا قدرت خواهد گرفت، وحدت پولی را به منزلۀ عاملی برای افزایش ثبات به اجرا درآورد. لیپونن، پیش از وارد شدن به عرصۀ سیاست، روزنامه نگار آزاد بود (۱۹۶۳ـ۱۹۶۷). او به حزب سوسیال دموکرات پیوست و از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۹ در مقام دبیر پژوهش و امور بین الملل و رئیس برنامه ریزی بخش سیاسی این حزب به فعالیت پرداخت. او مشاور سیاسی ویژۀ نخست وزیر (۱۹۷۹ـ۱۹۸۲)، مدیر کل ویئستینتا تِما اوی (۱۹۸۸ـ۱۹۹۵) و رئیس مؤسسۀ امور بین الملل فنلاند (۱۹۸۹ـ۱۹۹۱) بود، و ضمن عضویت در پارلمان فنلاند (۱۹۸۳ـ۱۹۸۷) و بار دیگر از ۱۹۹۱، در شورای شهر هِلسینکیهم عضویت داشت (۱۹۸۵ـ۱۹۹۴).
wikijoo: لیپونن،_پاوو_تاپیو_(۱۹۴۱)