لیویس، فرانْک رِیموند (۱۸۹۵ـ۱۹۷۸)(Leavis, Frank Raymond)
منتقد ادبی انگلیسی. به همراهی همسرش کوئینی دورتی لیویس نشریۀ انتقادی و بانفوذ اسکروتینی(۱۹۳۲ـ۱۹۵۳) را بنیاد نهاد. پشتیبان جدّی آثار دی اچ لارنس و جیمز جویس بود و در ۱۹۶۲ به نظریۀ «دو فرهنگ» سی پی اسنو (بیگانگی طبیعی هنرها و علوم در زندگی روشنفکری) سخت حمله کرد. ازجمله آثار نقد وی، که برداشت جدی تر و جدیدی را از مطالعات ادبی به دست داد، عبارت اند از سمت و سوی های جدید در شعر انگلیسی(۱۹۳۲)، که در آن تی اس الیوت را در مرکز سنت شعر مدرن قرار داد، سنت بزرگ (۱۹۴۸)، و هدف مشترک(۱۹۵۲). لیویس در کیمبریج متولد شد و در کالج امانوئل کیمبریج تحصیل کرد. در ۱۹۳۵ به عضویت هیئت علمی داونینگ کالج کیمبریج درآمد و سال بعد مدرس شد. گرچه اغلب در نقدهایش متعصب و سخت گیر بود، همیشه تأکید داشت که نقد ادبیات باید به نقد زندگی مرتبط باشد، در نتیجه، موضع اخلاقی یک مؤلف را در ارزیابی آثار وی بسیار مؤثر می دانست. بیشتر آثار متأخر لیویس، که اغلب براساس مقالات منتشر در نشریۀ اسکروتینی تنظیم شده است، بر نقد رمان ها و رمان نویس ها تمرکز دارد. از آن جمله اند: آنا کارنینا و دیگر مقالات (۱۹۶۷)، دیکنز رمان نویس (۱۹۷۰)، شمشیرزن نیز نمی تواند (۱۹۷۲) و اصل زنده (۱۹۷۵). کتاب تمدن جمعی و فرهنگ اقلیت (۱۹۳۰) نوشته ای است جدلی دربارۀ فرهنگ و تعلیم و تربیت ادبی.
منتقد ادبی انگلیسی. به همراهی همسرش کوئینی دورتی لیویس نشریۀ انتقادی و بانفوذ اسکروتینی(۱۹۳۲ـ۱۹۵۳) را بنیاد نهاد. پشتیبان جدّی آثار دی اچ لارنس و جیمز جویس بود و در ۱۹۶۲ به نظریۀ «دو فرهنگ» سی پی اسنو (بیگانگی طبیعی هنرها و علوم در زندگی روشنفکری) سخت حمله کرد. ازجمله آثار نقد وی، که برداشت جدی تر و جدیدی را از مطالعات ادبی به دست داد، عبارت اند از سمت و سوی های جدید در شعر انگلیسی(۱۹۳۲)، که در آن تی اس الیوت را در مرکز سنت شعر مدرن قرار داد، سنت بزرگ (۱۹۴۸)، و هدف مشترک(۱۹۵۲). لیویس در کیمبریج متولد شد و در کالج امانوئل کیمبریج تحصیل کرد. در ۱۹۳۵ به عضویت هیئت علمی داونینگ کالج کیمبریج درآمد و سال بعد مدرس شد. گرچه اغلب در نقدهایش متعصب و سخت گیر بود، همیشه تأکید داشت که نقد ادبیات باید به نقد زندگی مرتبط باشد، در نتیجه، موضع اخلاقی یک مؤلف را در ارزیابی آثار وی بسیار مؤثر می دانست. بیشتر آثار متأخر لیویس، که اغلب براساس مقالات منتشر در نشریۀ اسکروتینی تنظیم شده است، بر نقد رمان ها و رمان نویس ها تمرکز دارد. از آن جمله اند: آنا کارنینا و دیگر مقالات (۱۹۶۷)، دیکنز رمان نویس (۱۹۷۰)، شمشیرزن نیز نمی تواند (۱۹۷۲) و اصل زنده (۱۹۷۵). کتاب تمدن جمعی و فرهنگ اقلیت (۱۹۳۰) نوشته ای است جدلی دربارۀ فرهنگ و تعلیم و تربیت ادبی.
wikijoo: لیویس،_فرانک_ریموند_(۱۸۹۵ـ۱۹۷۸)