لِئونْکاوالّو، روجِّرِو (۱۸۵۸ـ۱۹۱۹)(Leoncavallo, Ruggero)
لِئونْکاوالّو، روجِّرِو
آهنگ ساز ایتالیایی اپرا. در رستوران ها نوازندگی می کرد، و اوقات فراغت خود را به آهنگ سازی اختصاص می داد، تا بالاخره با اپرای دلقک ها(۱۸۹۲) به شهرت و موفقیت دست یافت. از میان دیگر اپراهای اوست: زندگی بوهِمی(۱۸۹۷، هم زمان با لا بوهِماثر پوچینیلئونکاوالّو ابتدا پیانو را خصوصی فراگرفت و بعد وارد کنسرواتوار ناپلشد، اما در ۱۸۷۶ با یک دیپلم استادی آن را ترک کرد. برای شرکت در سخنرانی های آموزشی جوزوئه کاردوتچیدر زمینۀ ادبیات به بولونیا رفت و در آن جا به تولید نخستین اپرای خود، چترتون، مشغول شد، اما ورشکست شد. با تدریس و نوازندگی پیانو در کافه ها زندگی بی ثباتی را در پیش گرفت، اما بعد موفق شد در سِمت پیانونواز کافه ای به سفرهای زیادی برود. پس از آن شروع به ساختن سه گانه ای دربارۀ رنسانس ایتالیا به نام کرِپوسکولومکرد، و اپرای مدیچی هارا ساخت، اما دو اپرای طرح ریزی شدۀ بعدی، ساوونارولاو چزاره بورجارا هرگز به اجرا درنیاورد. در ۱۸۹۷، زندگی بوهِمی در ونیز از ظهور اپرای پوچّینی برمبنای همین موضوع به سختی لطمه خورد، و لئونکاوالّو با وجود دریافت سفارشی برای ساخت یک اپرای آلمانی برای برلین با نام رولاند اهل برلیندر ۱۹۰۴، دیگر هرگز نتوانست موفقیت دلقک ها را تکرار کند؛ او تمامی لیبرتّوهای خود و برخی لیبرتّوهای آهنگ سازان دیگر را نیز نوشت. از جمله آثار اوست: اپرا: مایا(۱۹۱۰)، کولی ها، گوفردو مامِلی، اُدیپوس شاه(از روی سوفوکلس، ۱۹۲۰)، شکنجه(ناتمام)؛ اپرت های آن که نشان بند جوراب دارد(۱۹۱۹)، اولین بوسه، مالبروک(۱۹۱۰)، ملکۀ کوچک گل سرخ ها(۱۹۱۲)، تو آن جایی؟(۱۹۱۳)، نامزد، و زنت را به من قرض بده. باله: زندگی یک عروسک خیمه شب بازی. ارکستری: پوئم سمفونیک سِرافیتا(از روی رمان بالزاک).
لِئونْکاوالّو، روجِّرِو
آهنگ ساز ایتالیایی اپرا. در رستوران ها نوازندگی می کرد، و اوقات فراغت خود را به آهنگ سازی اختصاص می داد، تا بالاخره با اپرای دلقک ها(۱۸۹۲) به شهرت و موفقیت دست یافت. از میان دیگر اپراهای اوست: زندگی بوهِمی(۱۸۹۷، هم زمان با لا بوهِماثر پوچینیلئونکاوالّو ابتدا پیانو را خصوصی فراگرفت و بعد وارد کنسرواتوار ناپلشد، اما در ۱۸۷۶ با یک دیپلم استادی آن را ترک کرد. برای شرکت در سخنرانی های آموزشی جوزوئه کاردوتچیدر زمینۀ ادبیات به بولونیا رفت و در آن جا به تولید نخستین اپرای خود، چترتون، مشغول شد، اما ورشکست شد. با تدریس و نوازندگی پیانو در کافه ها زندگی بی ثباتی را در پیش گرفت، اما بعد موفق شد در سِمت پیانونواز کافه ای به سفرهای زیادی برود. پس از آن شروع به ساختن سه گانه ای دربارۀ رنسانس ایتالیا به نام کرِپوسکولومکرد، و اپرای مدیچی هارا ساخت، اما دو اپرای طرح ریزی شدۀ بعدی، ساوونارولاو چزاره بورجارا هرگز به اجرا درنیاورد. در ۱۸۹۷، زندگی بوهِمی در ونیز از ظهور اپرای پوچّینی برمبنای همین موضوع به سختی لطمه خورد، و لئونکاوالّو با وجود دریافت سفارشی برای ساخت یک اپرای آلمانی برای برلین با نام رولاند اهل برلیندر ۱۹۰۴، دیگر هرگز نتوانست موفقیت دلقک ها را تکرار کند؛ او تمامی لیبرتّوهای خود و برخی لیبرتّوهای آهنگ سازان دیگر را نیز نوشت. از جمله آثار اوست: اپرا: مایا(۱۹۱۰)، کولی ها، گوفردو مامِلی، اُدیپوس شاه(از روی سوفوکلس، ۱۹۲۰)، شکنجه(ناتمام)؛ اپرت های آن که نشان بند جوراب دارد(۱۹۱۹)، اولین بوسه، مالبروک(۱۹۱۰)، ملکۀ کوچک گل سرخ ها(۱۹۱۲)، تو آن جایی؟(۱۹۱۳)، نامزد، و زنت را به من قرض بده. باله: زندگی یک عروسک خیمه شب بازی. ارکستری: پوئم سمفونیک سِرافیتا(از روی رمان بالزاک).
wikijoo: لیونکاوالو،_روجرو_(۱۸۵۸ـ۱۹۱۹)