لیواطئوا

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ل (۳۸۴۲ بار)
وطء (۶ بار)

یکی از معانی وطؤ زیرپا گذاشتن و قدم نهادن است. «وَطِئَهُ بِرِجْلِهِ: عَلاهُ بِها وداسَهُ» . . موطئاً زمین را گویند که زیرپا می‏ماند. یعنی قدم نمی‏نهند و وارد نمی‏شوند به زمینیکه کفار را خشمگین می‏کند و از دشمنی به مقصودی نمی‏رسند مگر آنکه به آنها عمل صالح نوشته می‏شود . و زمینی که به آن قدم ننهادید. مُواطاة: به معنی توافق و برابری است . یعنی: ماه حرام را سالی حلال و سالی حرام می‏کنند تا موافق و برابر کنند با عددیکه خدا حرام کرده است. * . عبادت شب محکم‏تر است در قدم گذاشتن به عبادت خدا (یا محکمتر است در ثبات قدم) و قوی‏تر است از لحاظ گفتار در حضور قلب و توجه، رجوع شود به «نشاء»