لیو کَنـِر ( انگلیسی: Leo Kanner؛ ۱۳ ژوئن ۱۸۹۴ – ۳ آوریل ۱۹۸۱ ) یک روان پزشک و فعال مدنی اتریشی - آمریکایی بود. شهرت او به واسطهٔ پژوهش ها و آثارش در زمینهٔ اوتیسم است. وی مدتی در آلمان و در ایالت داکوتای جنوبی به طبابت پرداخت، سپس به «کلینیک روان پزشکی هنری فیلیپس» در بیمارستان جانز هاپکینز رفت و در سال ۱۹۴۳ میلادی[ ۱] مقالهٔ مشهور و مهمش را با عنوان «اختلالات اوتیستیک در ارتباط عاطفی» منتشر کرد که در آن، ۱۱ کودک بسیار باهوش «با تمایل شدید به گوشه گیری و انزوا» و «با اصرار مداوم و وسواس گونه به یکنواختی» را شرح داد. [ ۲] وی در آن مقاله، بیماری آنان را «اوتیسم زودهنگام نوزادی» نام نهاد که امروزه به اوتیسم شهرت دارد. [ ۳] [ ۴]
وی نخستین کلینیک روان پزشکی کودکان را در ایالات متحده آمریکا بنیان نهاد و بعدها رئیس دپارتمان روان پزشکی کودکان بیمارستان جانز هاپکینز شد. امروزه او را یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین روان پزشکان بالینی آمریکا در قرن بیستم میلادی می دانند.
وی مقالات و پژوهش هایی نیز در زمینهٔ فلج کامل، سیفلیس و اثر اپی نفرین بر فشارخون در بیماران مبتلا به فلج عملکردی را نگارش و منتشر کرده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی نخستین کلینیک روان پزشکی کودکان را در ایالات متحده آمریکا بنیان نهاد و بعدها رئیس دپارتمان روان پزشکی کودکان بیمارستان جانز هاپکینز شد. امروزه او را یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین روان پزشکان بالینی آمریکا در قرن بیستم میلادی می دانند.
وی مقالات و پژوهش هایی نیز در زمینهٔ فلج کامل، سیفلیس و اثر اپی نفرین بر فشارخون در بیماران مبتلا به فلج عملکردی را نگارش و منتشر کرده است. [ ۵]
wiki: لیو کنر