لینکلن آبراهام. لینْکُلْن، آبْراهام (۱۸۰۹ـ ۱۸۶۵)(Lincoln, Abraham)
لینْکُلْن، آبْراهام
شانزدهمین رئیس جمهور امریکا (۱۸۶۱ـ ۱۸۶۵) از حزب جمهوری خواه. در جنگ داخلی امریکا، نگرانی اصلی او صیانت از اتحادیه بود در مقابل ایالت های برده دار (جنوبی) مؤتلفه که در آغاز دورۀ ریاست جمهوری او جدا شده بودند. اعلامیۀ آزادی بردگان را صادر کرد (۱۸۶۳). در ۱۸۶۴ که پیروزی ایالات شمالی قطعی شده بود، لینکلن بار دیگر انتخاب شد اما در پایان جنگ به قتل رسید. لینکلن در کلبه ای چوبی در کنتاکی زاده شد. خودآموخته بود و از ۱۸۳۷ در اسپرینگ فیلد، واقع در ایلینوی، به وکالت پرداخت. عضو مجلس ایالتی شد (۱۸۳۲ـ۱۸۴۲) که به «ایبِ اَمین» نیز شهرت یافت. در ۱۸۴۶ عضو کنگره شد، اما کار اصلی اش وکالت بود. لغو مصالحۀ میسوری (۱۸۵۴) و آغاز مجدد بحث بر سر گسترش برده داری در ایالت های جدید امریکا او را به عرصۀ سیاست بازگرداند. در ۱۸۵۶ به حزب جمهوری خواه پیوست و دو سال بعد نامزد این حزب برای سناتوری ایلینوی شد و با استیون داگلاس، سناتور وقت و عامل اصلی لغو مصالحه، به رقابت پرداخت. در ادامۀ بحث ها، لینکلن قدرت سخنوری خود را آشکار ساخت، اما نتوانست داگلاس را شکست دهد. او شهرتی ملی کسب کرده بود و در ۱۸۶۰، جمهوری خواهانی، که به مخالفت با گسترش برده داری برخاسته بودند، او را نامزد ریاست جمهوری خود کردند. با اقلیت آرا انتخاب شد و داگلاس و دیگر نامزد حزب دموکرات را شکست داد. پیش از مراسم آغاز به کار ریاست جمهوری لینکلن، هفت ایالت جنوبی جدایی رسمی خود را از اتحادیه اعلام کردند. سخنرانی لینکلن در مارس ۱۸۶۱ مسالمت آمیز بود، او اعلام کرد قصد ندارد در مسئلۀ برده داری که قبلاً وجود داشت، دخالت کند، اما اذعان کرد که اتحادیه انحلال ناپذیر است و هیچ ایالتی حق جداشدن از آن را ندارد. خودداری او از پذیرفتن تقاضاهای ایالات مؤتلفه برای تخلیۀ پادگان فدرال در فورت سامترِ چارلستون، واقع در کارولینای جنوبی در ماه بعد، سبب نخستین درگیری های جنگ داخلی شد. در ۱۸۶۲، پس از پیروزی اصلی اتحادیه در انتیتم، لینکلن آزادی همۀ بردگان را در ایالت های متخاصم اعلام کرد و به این ترتیب با تجاوز از حدود قانون اساسی برای حفظ آن جنگ را آغاز کرده بود. در سخنرانی گتیزبرگ (۱۸۶۳) اعلام کرد که هدفش حفظ «کشوری است که به آزادی اعتقاد دارد، و به برابری همۀ افراد بشر متعهد است». با پیروزی ایالات شمال، لینکلن با اکثریت آرا در فهرست نامزدهای انتخاباتی اتحادیۀ ملی مجدداً انتخاب شد (۱۸۶۴) و حمایت خود را از سیاست صلح مجدد با جنوب «بدون کینه توزی به کسی، با خیرخواهی برای همه» اعلام کرد. پنج روز پس از تسلیم ژنرال لی، لینکلن در تماشاخانه ای هدف گلوله جان ویلکس بوت، بازیگر و طرفدار ائتلافیه، قرار گرفت و کشته شد. در نظرسنجی از ۵۸ مورخ که در شبکۀ ماهواره ای کابلی پابلیک افرز انجام شد، و نتایج آن در ۲هزار نسخه انتشار یافت، لینکلن بهترین رئیس جمهور امریکا شناخته شد.
لینْکُلْن، آبْراهام
شانزدهمین رئیس جمهور امریکا (۱۸۶۱ـ ۱۸۶۵) از حزب جمهوری خواه. در جنگ داخلی امریکا، نگرانی اصلی او صیانت از اتحادیه بود در مقابل ایالت های برده دار (جنوبی) مؤتلفه که در آغاز دورۀ ریاست جمهوری او جدا شده بودند. اعلامیۀ آزادی بردگان را صادر کرد (۱۸۶۳). در ۱۸۶۴ که پیروزی ایالات شمالی قطعی شده بود، لینکلن بار دیگر انتخاب شد اما در پایان جنگ به قتل رسید. لینکلن در کلبه ای چوبی در کنتاکی زاده شد. خودآموخته بود و از ۱۸۳۷ در اسپرینگ فیلد، واقع در ایلینوی، به وکالت پرداخت. عضو مجلس ایالتی شد (۱۸۳۲ـ۱۸۴۲) که به «ایبِ اَمین» نیز شهرت یافت. در ۱۸۴۶ عضو کنگره شد، اما کار اصلی اش وکالت بود. لغو مصالحۀ میسوری (۱۸۵۴) و آغاز مجدد بحث بر سر گسترش برده داری در ایالت های جدید امریکا او را به عرصۀ سیاست بازگرداند. در ۱۸۵۶ به حزب جمهوری خواه پیوست و دو سال بعد نامزد این حزب برای سناتوری ایلینوی شد و با استیون داگلاس، سناتور وقت و عامل اصلی لغو مصالحه، به رقابت پرداخت. در ادامۀ بحث ها، لینکلن قدرت سخنوری خود را آشکار ساخت، اما نتوانست داگلاس را شکست دهد. او شهرتی ملی کسب کرده بود و در ۱۸۶۰، جمهوری خواهانی، که به مخالفت با گسترش برده داری برخاسته بودند، او را نامزد ریاست جمهوری خود کردند. با اقلیت آرا انتخاب شد و داگلاس و دیگر نامزد حزب دموکرات را شکست داد. پیش از مراسم آغاز به کار ریاست جمهوری لینکلن، هفت ایالت جنوبی جدایی رسمی خود را از اتحادیه اعلام کردند. سخنرانی لینکلن در مارس ۱۸۶۱ مسالمت آمیز بود، او اعلام کرد قصد ندارد در مسئلۀ برده داری که قبلاً وجود داشت، دخالت کند، اما اذعان کرد که اتحادیه انحلال ناپذیر است و هیچ ایالتی حق جداشدن از آن را ندارد. خودداری او از پذیرفتن تقاضاهای ایالات مؤتلفه برای تخلیۀ پادگان فدرال در فورت سامترِ چارلستون، واقع در کارولینای جنوبی در ماه بعد، سبب نخستین درگیری های جنگ داخلی شد. در ۱۸۶۲، پس از پیروزی اصلی اتحادیه در انتیتم، لینکلن آزادی همۀ بردگان را در ایالت های متخاصم اعلام کرد و به این ترتیب با تجاوز از حدود قانون اساسی برای حفظ آن جنگ را آغاز کرده بود. در سخنرانی گتیزبرگ (۱۸۶۳) اعلام کرد که هدفش حفظ «کشوری است که به آزادی اعتقاد دارد، و به برابری همۀ افراد بشر متعهد است». با پیروزی ایالات شمال، لینکلن با اکثریت آرا در فهرست نامزدهای انتخاباتی اتحادیۀ ملی مجدداً انتخاب شد (۱۸۶۴) و حمایت خود را از سیاست صلح مجدد با جنوب «بدون کینه توزی به کسی، با خیرخواهی برای همه» اعلام کرد. پنج روز پس از تسلیم ژنرال لی، لینکلن در تماشاخانه ای هدف گلوله جان ویلکس بوت، بازیگر و طرفدار ائتلافیه، قرار گرفت و کشته شد. در نظرسنجی از ۵۸ مورخ که در شبکۀ ماهواره ای کابلی پابلیک افرز انجام شد، و نتایج آن در ۲هزار نسخه انتشار یافت، لینکلن بهترین رئیس جمهور امریکا شناخته شد.
wikijoo: لینکلن،_آبراهام_(۱۸۰۹ـ_۱۸۶۵)