لینْدْبلِاد، بِرتیل (۱۸۹۵ـ۱۹۶۵)(Lindblad, Bertil)
اخترشناس سوئدی. چرخش کهکشان راه شیری را ثابت، و تصریح کرد که سرعت چرخش ستاره ها در کهکشان راه شیری تابعی از فاصلۀ آن ها از مرکز است (نظریۀ چرخش تفاضلی). در اوربرو زاده شد و در اوپسالا درس خواند. در ۱۹۲۷، به سرپرستی رصدخانۀ استکهلم منصوب، و مسئول انتقال آن به جایگاه جدیدی در سالتشوبادن شد. استاد اخترشناسی فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد بود. همچنین، از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۲، رئیس اتحادیۀ بین المللی اخترشناسی، رئیس شورای بین المللی اتحادیه های علمی، و رئیس شورای رصدخانۀ جنوبی اروپا بود که در تأسیس آن نیز همکاری داشت. نخستین کارهایش در زمینۀ رنگ ستاره ها و معیارهای درخشندگی طیف شناختی بود. اما چندی بعد، به دینامیک ستاره ها گرایش پیدا کرد و یکی از نخستین کسانی بود که چرخش کهکشان ما را مطرح ساخت. اخترشناس هلندی، یاکوبوس کاپتین، محل قرارگیری منظومۀ خورشیدی را نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری اعلام کرده بود، در حالی که اخترشناس امریکایی، هارلو شپلی، معتقد بود که مرکز کهکشان در فاصلۀ ۵۰هزار سال نوری از منظومۀ خورشیدی، و در امتداد صورت فلکی قوس واقع شده است. لیندبلاد مطرح کرد که وجود دو جریان در حرکت ستاره ها، که کاپتین آن ها را مشاهده کرده بود، ممکن است در واقع نشان دهندۀ چرخش هم جهت کل ستاره های کهکشان ما بر گرد مرکزی در دوردست باشد. به این ترتیب، فرضیۀ شپلی تأیید شد.
اخترشناس سوئدی. چرخش کهکشان راه شیری را ثابت، و تصریح کرد که سرعت چرخش ستاره ها در کهکشان راه شیری تابعی از فاصلۀ آن ها از مرکز است (نظریۀ چرخش تفاضلی). در اوربرو زاده شد و در اوپسالا درس خواند. در ۱۹۲۷، به سرپرستی رصدخانۀ استکهلم منصوب، و مسئول انتقال آن به جایگاه جدیدی در سالتشوبادن شد. استاد اخترشناسی فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد بود. همچنین، از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۲، رئیس اتحادیۀ بین المللی اخترشناسی، رئیس شورای بین المللی اتحادیه های علمی، و رئیس شورای رصدخانۀ جنوبی اروپا بود که در تأسیس آن نیز همکاری داشت. نخستین کارهایش در زمینۀ رنگ ستاره ها و معیارهای درخشندگی طیف شناختی بود. اما چندی بعد، به دینامیک ستاره ها گرایش پیدا کرد و یکی از نخستین کسانی بود که چرخش کهکشان ما را مطرح ساخت. اخترشناس هلندی، یاکوبوس کاپتین، محل قرارگیری منظومۀ خورشیدی را نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری اعلام کرده بود، در حالی که اخترشناس امریکایی، هارلو شپلی، معتقد بود که مرکز کهکشان در فاصلۀ ۵۰هزار سال نوری از منظومۀ خورشیدی، و در امتداد صورت فلکی قوس واقع شده است. لیندبلاد مطرح کرد که وجود دو جریان در حرکت ستاره ها، که کاپتین آن ها را مشاهده کرده بود، ممکن است در واقع نشان دهندۀ چرخش هم جهت کل ستاره های کهکشان ما بر گرد مرکزی در دوردست باشد. به این ترتیب، فرضیۀ شپلی تأیید شد.
wikijoo: لیندبلاد،_برتیل_(۱۸۹۵ـ۱۹۶۵)