لیموی کفیر ( نام علمی: Citrus hystrix ) ، میوه ای از مرکبات و بومی مناطق گرمسیری آسیای جنوب شرقی و مناطق جنوبی چین است. [ ۲] [ ۳]
میوه و برگ های آن در آشپزی آسیای جنوب شرقی و اسانس آن در صنعت عطرسازی به کار می رود. [ ۴] پوست و برگ خردشدهٔ آن بوی قوی مرکبات را تولید می کنند.
برگ ها به صورت تازه، خشک شده، یا یخ زده بیشترین بخش مورد استفاده از گیاه می باشند، برگ ها به طور گسترده ای در آشپزی تایلند[ ۵] [ ۶] و آشپزی لائوس ( برای غذاهایی مثل:توم یام ) و آشپزی کامبوج استفاده می شوند. برگ ها در آشپزی ویتنام برای افزایش عطر غذاهایی که با مرغ پخته می شوند و هنگام پختن حلزون ها برای کاهش بوی تند آن ها مورد استفاده قرار می گیرند. برگ ها در آشپزی اندونزی ( بویژه آشپزی مردم بالین و مردم جاوه ) استفاده می شوند. برگ ها همچنین در آشپزی اهالی مالزی و برمه هم یافت می شوند. برگ ها در آشپزی مردم جنوب هند هم مورد استفاده قرار می گیرند. [ ۷]
پوست میوه در آشپزی لائوس و درست کردن خمیر کاری تایلندی برای افزودن عطر و طعم گس به غذا استفاده می شود. [ ۵] در کامبوج کل میوه را برای خوردن به صورت میوه آب نباتی درمی آورند. [ ۸]
آب میوه و پوست آن در پزشکی سنتی بعضی از کشورهای آسیایی استفاده می شود؛ و آب میوه اغلب در شامپو استفاده می شود و عقیده بر آن است که شپش سر را می کشد. [ ۹]
از آب میوه به عنوان تمیزکنندهٔ لباس و مو در تایلند[ ۶] و گاهی اوقات هم در کامبوج استفاده می شود. آب لیموی مخلوط با برش هایی از میوه در مراسم مذهبی در کامبوج استفاده می شود.
لیموی کفیر در سراسر جهان در هوای مناسب به عنوان یک درختچه باغ برای تولید میوه های خانگی کشت می شود. این درختچه برای کاشت در گلدان های بزرگ، در نورخان ها، بهارخواب ها و … مناسب است.
ترکیبی که بوی خاص لیموی کفیر را ایجاد می کند با نام سیترونلال مشخص شده است، که در روغن گرفته شده از برگ گیاه به میزان ۸۰٪ وجود دارد. اجزای جزئی عبارتند از: سیترونلول ( ۱۰٪ ) ، نرول و لیمونن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمیوه و برگ های آن در آشپزی آسیای جنوب شرقی و اسانس آن در صنعت عطرسازی به کار می رود. [ ۴] پوست و برگ خردشدهٔ آن بوی قوی مرکبات را تولید می کنند.
برگ ها به صورت تازه، خشک شده، یا یخ زده بیشترین بخش مورد استفاده از گیاه می باشند، برگ ها به طور گسترده ای در آشپزی تایلند[ ۵] [ ۶] و آشپزی لائوس ( برای غذاهایی مثل:توم یام ) و آشپزی کامبوج استفاده می شوند. برگ ها در آشپزی ویتنام برای افزایش عطر غذاهایی که با مرغ پخته می شوند و هنگام پختن حلزون ها برای کاهش بوی تند آن ها مورد استفاده قرار می گیرند. برگ ها در آشپزی اندونزی ( بویژه آشپزی مردم بالین و مردم جاوه ) استفاده می شوند. برگ ها همچنین در آشپزی اهالی مالزی و برمه هم یافت می شوند. برگ ها در آشپزی مردم جنوب هند هم مورد استفاده قرار می گیرند. [ ۷]
پوست میوه در آشپزی لائوس و درست کردن خمیر کاری تایلندی برای افزودن عطر و طعم گس به غذا استفاده می شود. [ ۵] در کامبوج کل میوه را برای خوردن به صورت میوه آب نباتی درمی آورند. [ ۸]
آب میوه و پوست آن در پزشکی سنتی بعضی از کشورهای آسیایی استفاده می شود؛ و آب میوه اغلب در شامپو استفاده می شود و عقیده بر آن است که شپش سر را می کشد. [ ۹]
از آب میوه به عنوان تمیزکنندهٔ لباس و مو در تایلند[ ۶] و گاهی اوقات هم در کامبوج استفاده می شود. آب لیموی مخلوط با برش هایی از میوه در مراسم مذهبی در کامبوج استفاده می شود.
لیموی کفیر در سراسر جهان در هوای مناسب به عنوان یک درختچه باغ برای تولید میوه های خانگی کشت می شود. این درختچه برای کاشت در گلدان های بزرگ، در نورخان ها، بهارخواب ها و … مناسب است.
ترکیبی که بوی خاص لیموی کفیر را ایجاد می کند با نام سیترونلال مشخص شده است، که در روغن گرفته شده از برگ گیاه به میزان ۸۰٪ وجود دارد. اجزای جزئی عبارتند از: سیترونلول ( ۱۰٪ ) ، نرول و لیمونن
wiki: لیموی کفیر