لیْمِریک، شهر (Limerick)
مرکز کاونتی (بخش) لیمریک و چهارمین شهر بزرگ جمهوری ایرلند، بر دهانۀ رود شنن، با ۸۴,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع آن عبارت اند از آرد سازی، دباغی، و تولید فرآورده های گوشتی. دانشگاه لیمریک در ۵ کیلومتری شمال شهر قرار دارد. قدمت ماندگاه لیمریک به دژ دانمارکی در قرن ۹م بازمی گردد؛ ایرلندی ها آن را تصرف کردند و بعدها، در پایان قرن ۱۲م، آنگلو نورمان ها آن را به اشغال خود درآوردند. تا پایان قرن ۱۷، شهر بارها محاصره شد. لیمریک تا اواخر قرن ۱۷ بندری مهم بود که با فرانسه و اسپانیا روابط تجاری داشت. لیمریک، ماندگاه وایکینگ ها، تاریخ پُرفراز و نشیبی داشته است. ایرلندی ها برای بازستاندن شهر از وایکینگ ها بارها تلاش کردند و سرانجام تحت فرماندهی پادشاه ایرلند در اواخر قرن ۱۱م آن را تصرف کردند. در زمان هنری دوم، مانستر شمالی بین نورمان ها و ایرلندی ها تقسیم شد. پارلمان انگلستان نیز در قرون ۱۳ و ۱۴م شهر را به دو محلۀ انگلیسی نشین و ایرلندی نشین تقسیم کرد. پس از نبرد بوین آن دسته از جیکوبیها که تسلیم نشده بودند، در لیمریک گرد آمدند و یک سال از شهر در برابر محاصرۀ ویلیام سوم دفاع کردند.
مرکز کاونتی (بخش) لیمریک و چهارمین شهر بزرگ جمهوری ایرلند، بر دهانۀ رود شنن، با ۸۴,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع آن عبارت اند از آرد سازی، دباغی، و تولید فرآورده های گوشتی. دانشگاه لیمریک در ۵ کیلومتری شمال شهر قرار دارد. قدمت ماندگاه لیمریک به دژ دانمارکی در قرن ۹م بازمی گردد؛ ایرلندی ها آن را تصرف کردند و بعدها، در پایان قرن ۱۲م، آنگلو نورمان ها آن را به اشغال خود درآوردند. تا پایان قرن ۱۷، شهر بارها محاصره شد. لیمریک تا اواخر قرن ۱۷ بندری مهم بود که با فرانسه و اسپانیا روابط تجاری داشت. لیمریک، ماندگاه وایکینگ ها، تاریخ پُرفراز و نشیبی داشته است. ایرلندی ها برای بازستاندن شهر از وایکینگ ها بارها تلاش کردند و سرانجام تحت فرماندهی پادشاه ایرلند در اواخر قرن ۱۱م آن را تصرف کردند. در زمان هنری دوم، مانستر شمالی بین نورمان ها و ایرلندی ها تقسیم شد. پارلمان انگلستان نیز در قرون ۱۳ و ۱۴م شهر را به دو محلۀ انگلیسی نشین و ایرلندی نشین تقسیم کرد. پس از نبرد بوین آن دسته از جیکوبیها که تسلیم نشده بودند، در لیمریک گرد آمدند و یک سال از شهر در برابر محاصرۀ ویلیام سوم دفاع کردند.
wikijoo: لیمریک،_شهر