لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George)
نمایش نامه نویس انگلیسی. پیش گام در خلق تراژدی خانگی ـ گونه ای نمایش که فرق آن با تراژدی سنتی، پرداختن به رنج های طبقه های پایین و متوسط جامعه است. بااین که لیلو بی تردید در لندن و از جواهرسازی فلاندری و همسر انگلیسی اش به دنیا آمد، اطلاع چندانی دربارۀ زندگی او در دست نیست، جز این که پیشۀ پدر را دنبال کرد و طبعاً وارد جامعۀ تجاری طبقۀ متوسط شد. نخستین نمایش نامۀ او یک اپرا بالاد احساساتی به نام سیلویا یاخاکسپاری روستایی (۱۷۳۰) بود. دومین اثر او، تاجر لندنی یاداستان جورج بارن وِل (۱۷۳۱)، نقش عظیم لیلو در نمایش، یعنی ارائۀ تراژدی خانگی منثور، را رقم زد. او در این نمایش نامه، این پیش فرض اجباری را که تراژدی حتماً باید به بزرگان و رویدادهای بزرگ بپردازد، یکسره کنار گذاشت و در عوض قصه ای ساده و احساساتی از وسوسه، سقوط، و مکافات یک کارآموز لندنی را به نثر بازگو کرد. گرچه حال وهوای این اثر به فضای زندگی تجاری قرن ۱۸ می ماند، لیلو عملاً محتوای تاریخی بالاد الیزابتی را که مبنای اثرش بوده حفظ کرده است. او همین چیدمان را برای دومین نمایش نامۀ مهم خود، کنجکاوی فاجعه بار (۱۷۳۶) نیز حفظ کرد، که براساس یک مجموعۀ کوچک از بالادهای الیزابتی دربارۀ جنایت بود، ولی در این اثر نثر را کنار گذاشت و به شعر نو پرداخت. از دیگر نمایش نامه های اوست: بریتانیا و باتاویا (۱۷۳۴)، قهرمان مسیحی (۱۷۳۵)، مارینا (۱۷۳۸)، و المِریک (۱۷۴۰).
نمایش نامه نویس انگلیسی. پیش گام در خلق تراژدی خانگی ـ گونه ای نمایش که فرق آن با تراژدی سنتی، پرداختن به رنج های طبقه های پایین و متوسط جامعه است. بااین که لیلو بی تردید در لندن و از جواهرسازی فلاندری و همسر انگلیسی اش به دنیا آمد، اطلاع چندانی دربارۀ زندگی او در دست نیست، جز این که پیشۀ پدر را دنبال کرد و طبعاً وارد جامعۀ تجاری طبقۀ متوسط شد. نخستین نمایش نامۀ او یک اپرا بالاد احساساتی به نام سیلویا یاخاکسپاری روستایی (۱۷۳۰) بود. دومین اثر او، تاجر لندنی یاداستان جورج بارن وِل (۱۷۳۱)، نقش عظیم لیلو در نمایش، یعنی ارائۀ تراژدی خانگی منثور، را رقم زد. او در این نمایش نامه، این پیش فرض اجباری را که تراژدی حتماً باید به بزرگان و رویدادهای بزرگ بپردازد، یکسره کنار گذاشت و در عوض قصه ای ساده و احساساتی از وسوسه، سقوط، و مکافات یک کارآموز لندنی را به نثر بازگو کرد. گرچه حال وهوای این اثر به فضای زندگی تجاری قرن ۱۸ می ماند، لیلو عملاً محتوای تاریخی بالاد الیزابتی را که مبنای اثرش بوده حفظ کرده است. او همین چیدمان را برای دومین نمایش نامۀ مهم خود، کنجکاوی فاجعه بار (۱۷۳۶) نیز حفظ کرد، که براساس یک مجموعۀ کوچک از بالادهای الیزابتی دربارۀ جنایت بود، ولی در این اثر نثر را کنار گذاشت و به شعر نو پرداخت. از دیگر نمایش نامه های اوست: بریتانیا و باتاویا (۱۷۳۴)، قهرمان مسیحی (۱۷۳۵)، مارینا (۱۷۳۸)، و المِریک (۱۷۴۰).
wikijoo: لیلو،_جورج_(۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)