لیله الهریر
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] لیلة الهریر. لَیلَةُ الهَریر شبی از شب های جنگ صفین. در این شب درگیری شدیدی بین سپاه امام علی(ع) و معاویه رخ داد و از طرفین بسیاری کشته شدند. به دلیل صدای ناله زخمی ها تا صبح، این شب را لیلةُ الهریر گویند. با توجه به تعداد کشتگان، بهانه ای به دست عمروعاص آمد تا قرآن ها را به نیزه کند و نیز بهانه ای به دست تفرقه انگیزان سپاه حضرت علی(ع) آمد تا حکمیت را بر امام تحمیل کنند. شبی در جنگ قادسیه را نیز لیلة الهریر گویند.
در لغت به زوزه سگ در شب های سرد زمستانی هریر گفته می گویند. علامه مجلسی در علت نام گذاری می نویسد: «به دلیل سر و صدای زیاد جنگجویان و تحت فشار قرار گرفتن معاویه و ترسیدن او از شدت درگیری و پیروزی سپاه عراق هریر نام گرفته است چراکه هریر به ناله سگ در سرمای سخت گویند.»
در لغت به زوزه سگ در شب های سرد زمستانی هریر گفته می گویند. علامه مجلسی در علت نام گذاری می نویسد: «به دلیل سر و صدای زیاد جنگجویان و تحت فشار قرار گرفتن معاویه و ترسیدن او از شدت درگیری و پیروزی سپاه عراق هریر نام گرفته است چراکه هریر به ناله سگ در سرمای سخت گویند.»
[ویکی شیعه] لَیلَةُ الهَریر شبی از شب های جنگ صفین. در این شب درگیری شدیدی بین سپاه امام علی(ع) و معاویه رخ داد و از طرفین بسیاری کشته شدند. به دلیل صدای ناله زخمی ها تا صبح، این شب را لیلةُ الهریر گویند. با توجه به تعداد کشتگان، بهانه ای به دست عمروعاص آمد تا قرآن ها را به نیزه کند و نیز بهانه ای به دست گروهی از سپاه حضرت علی(ع) آمد تا حکمیت را بر امام تحمیل کنند. شبی در جنگ قادسیه را نیز لیلة الهریر گویند.
در لغت به زوزه سگ در شب های سرد زمستانی هریر گفته می گویند. علامه مجلسی در علت نام گذاری این شب می نویسد: «به دلیل سر و صدای زیاد جنگجویان و تحت فشار قرار گرفتن معاویه و ترسیدن او از شدت درگیری و پیروزی سپاه عراق، هریر نام گرفته است؛ چرا که هریر به ناله سگ در سرمای سخت گویند.»
لیلة الهریر، شب سختی بود در جنگ صفین که لشکر امام علی(ع) و معاویه در آن شب به جنگ پرداختند و عده بسیاری از دو طرف کشته شدند. به گفته منقری «در آن شب جز صدای چکاچک شمشیر که در دل مردان هول انگیزتر از بانگ رعد و فرو ریختن هراس آور کوه ها بود، صدایی به گوش نمی رسید. ابن مسکویه در توصیف آن شب می گوید: «آن شب چندان جنگیدند که نیزه ها همه درهم شکست و در کمان ها تیری نماند، سپس دست به شمشیر بردند.»
در لغت به زوزه سگ در شب های سرد زمستانی هریر گفته می گویند. علامه مجلسی در علت نام گذاری این شب می نویسد: «به دلیل سر و صدای زیاد جنگجویان و تحت فشار قرار گرفتن معاویه و ترسیدن او از شدت درگیری و پیروزی سپاه عراق، هریر نام گرفته است؛ چرا که هریر به ناله سگ در سرمای سخت گویند.»
لیلة الهریر، شب سختی بود در جنگ صفین که لشکر امام علی(ع) و معاویه در آن شب به جنگ پرداختند و عده بسیاری از دو طرف کشته شدند. به گفته منقری «در آن شب جز صدای چکاچک شمشیر که در دل مردان هول انگیزتر از بانگ رعد و فرو ریختن هراس آور کوه ها بود، صدایی به گوش نمی رسید. ابن مسکویه در توصیف آن شب می گوید: «آن شب چندان جنگیدند که نیزه ها همه درهم شکست و در کمان ها تیری نماند، سپس دست به شمشیر بردند.»
wikishia: لیلة_الهریر
[ویکی اهل البیت] هریر به معنای آواز سگ کمتر از پارس را گویند .
هریر به معنای زوزه سگ، و کنایه از همهمه و ناله و غوغاست. سخت ترین شب حمله جنگ صفین از نظر تلفات گسترده دو سپاه و فراوانی ناله و فریاد زخمیان و مجروحان، «لیلة الهریر» (شب غوغا و ناله) نام دارد.
روز پنج شنبه هفدهم ماه صفر سال 37 هجری، امیر مؤمنان علی علیه السلام پس از اقامه نماز جماعت صبح، یارانش را برای جنگی مهم نوید داد و دستور فرمود عمامه و زره و شمشیر رسول خدا را برایش بیاورند.
آن روز از صبح تا شب، جنگ و ستیز قهرمانان ادامه داشت تا جایی که سپاهیان امام علی علیه السلام نماز ظهر و عصر خود را در حال جنگ، و تنها با اشاره دست و سر به جا آوردند. آن روز که به یوم الهریر مشهور است، با ده ها هزار کشته از دو سپاه به پایان رسید.
با فرا رسیدن شب، گمان می رفت که عملیات به پایان رسیده، ولی برخلاف انتظار همگان، امام علی علیه السلام پس از اقامه نماز مغرب و عشاء و ایراد خطبه، دستور ادامه حمله را صادر فرمود و خود رو به جانب قبله ایستاد، دست به دعا به درگاه خداوند قادر برداشت و با بانگ رسا گفت:
«یا الله یا رحمن یا رحیم یا واحد یا احد یا صمد یا الله یا اله محمد. . . انا نشکو الیک غیبة نبینا صلی الله علیه و آله و کثره عدونا و تشتت اهوائنا؛ ربنا افتح بیننا قومنا بالحق و انت خیر الفاتحین»
در آن شب، که جنگ و ستیز تا سحرگاهان ادامه داشت و لشگر ستمگر معاویه در آستانه سقوط قرار گرفته بود، فریاد ناله مجروحان و غریو و چکاچک شمشیرها و نیزه ها دشت را پر کرده بود. به همین دلیل «لیلة الهریر» نام گرفت.
فردای آن روز معاویه و عمرو بن عاص برای فرار از شکست، متوسل به حیله «قرآن بر سر نیزه ها کردن شدند، و سرانجام با به راه انداختن ماجرای حکمیت، به پیروزی رسیدند.
هریر به معنای زوزه سگ، و کنایه از همهمه و ناله و غوغاست. سخت ترین شب حمله جنگ صفین از نظر تلفات گسترده دو سپاه و فراوانی ناله و فریاد زخمیان و مجروحان، «لیلة الهریر» (شب غوغا و ناله) نام دارد.
روز پنج شنبه هفدهم ماه صفر سال 37 هجری، امیر مؤمنان علی علیه السلام پس از اقامه نماز جماعت صبح، یارانش را برای جنگی مهم نوید داد و دستور فرمود عمامه و زره و شمشیر رسول خدا را برایش بیاورند.
آن روز از صبح تا شب، جنگ و ستیز قهرمانان ادامه داشت تا جایی که سپاهیان امام علی علیه السلام نماز ظهر و عصر خود را در حال جنگ، و تنها با اشاره دست و سر به جا آوردند. آن روز که به یوم الهریر مشهور است، با ده ها هزار کشته از دو سپاه به پایان رسید.
با فرا رسیدن شب، گمان می رفت که عملیات به پایان رسیده، ولی برخلاف انتظار همگان، امام علی علیه السلام پس از اقامه نماز مغرب و عشاء و ایراد خطبه، دستور ادامه حمله را صادر فرمود و خود رو به جانب قبله ایستاد، دست به دعا به درگاه خداوند قادر برداشت و با بانگ رسا گفت:
«یا الله یا رحمن یا رحیم یا واحد یا احد یا صمد یا الله یا اله محمد. . . انا نشکو الیک غیبة نبینا صلی الله علیه و آله و کثره عدونا و تشتت اهوائنا؛ ربنا افتح بیننا قومنا بالحق و انت خیر الفاتحین»
در آن شب، که جنگ و ستیز تا سحرگاهان ادامه داشت و لشگر ستمگر معاویه در آستانه سقوط قرار گرفته بود، فریاد ناله مجروحان و غریو و چکاچک شمشیرها و نیزه ها دشت را پر کرده بود. به همین دلیل «لیلة الهریر» نام گرفت.
فردای آن روز معاویه و عمرو بن عاص برای فرار از شکست، متوسل به حیله «قرآن بر سر نیزه ها کردن شدند، و سرانجام با به راه انداختن ماجرای حکمیت، به پیروزی رسیدند.
wikiahlb: لیلة_الهریر
پیشنهاد کاربران
شب جنگ صفین بود که تمام آلات جنگی تمام شده بود و لشگریان با مشت و سیلی میجنگیدند و آمده که امیرالمومنین ( ع ) در آن شب پانصد و بیست و سه نفر را به هلاک رساند. . . . . .