لیزی ولاسکز

الیزابت اَن «لیزی» وِلاسکِز ( انگلیسی: Elizabeth Ann "Lizzie" Velásquez; /ˈlɪzi vəˈlæskɛz/ ؛ زادهٔ ۱۳ مارس ۱۹۸۹ ) ، نویسنده و سخنران انگیزشی است. او مبتلا به نوعی بیماری نادر به نام سندرم لیپودیستروفی - پروجروید - شبه مارفان است که مانع از ذخیره سازی چربی بدن می شود. وضعیت جسمانی او انگیزه ای شد تا به یک سخنران انگیزشی تبدیل شود.
لیزی، نخستین فرزند از سه فرزند ریتا و گوآدالوپه ولاسکز، در ۱۳ مارس ۱۹۸۹ در آستین، تگزاس دیده به جهان گشود. او چهار هفته پیش از موعد به دنیا آمده و در هنگام تولد، تنها ۱٬۲۱۹ گرم وزن داشت. به گفتهٔ خودش، در بیمارستان به والدینش گفته بودند، دخترتان ممکن است هرگز نتواند چهاردست وپا برود، راه برود، حرف بزند، فکر کند، یا هیچ کاری را خودش انجام بدهد. مادر و پدر لیزی به پزشکان گفتند: «می خواهند نوزادشان را ببینند، او را در آغوش بگیرند، به خانه ببرند، به او عشق بورزند و تمام تلاش و توانایی شان را برای خوب بزرگ کردنش به کار بگیرند. » او می گوید والدینم دقیقاً همین کار را کردند. [ ۱] او در سپتامبر ۲۰۱۲ و در سن ۲۳ سالگی، در حال فراغت از تحصیل در رشته مطالعات ارتباطات از دانشگاه ایالتی تگزاس بود. لیزی ولاسکز کاتولیک بوده و در سخنرانی هایش، دربارهٔ اعتقادش به خدا این گونه گفته است که «خداوند به وسیله یکی از بزرگ ترین نعمت هایی که به من داده، مرا خوشبخت کرده است و آن نعمت، همان سندرمی است که به آن مبتلا هستم. »
وضعیت جسمانی ولاسکز بسیار نادر است، به طوری که تا به حال، تنها دو نفر دیگر با این وضعیت شناسایی شده اند. درصد چربی بدن وی صفر بوده و هرگز وزنی بیش از ۲۹ کیلوگرم نداشته است. لیزی قادر به افزایش وزن نبوده و در طول روز باید وعده های غذایی بسیار سبکی بخورد. با این حال به بی اشتهایی مبتلا نیست. [ ۱] انرژی دریافتی روزانه او حدود ۵۰۰۰ کالری است؛ این در حالی است که میانگین انرژی دریافتی آمریکایی ها ۳۷۷۰ کالری می باشد. او باید هر ۱۵ دقیقه غذا بخورد؛ ولی از این غذایی که می خورد چربی ای در بدنش تولید نمی شود. خودش این را موهبتی خدادادی می نامد که هرچه دوست دارد می خورد و چاق نمی شود. [ ۱] از سن ۴ سالگی، چشم راست او نابینا بوده و چشم دیگرش نیز دارای بینایی محدودی است. با این حال همواره سعی می کند نکات مثبت خودش و شرایطش را ببیند و بر آن ها تأکید کند؛ بنابراین چاق نشدن یا کوچک بودن بیش از اندازهٔ بدنش را مفید می داند و هرگز نمی گوید یک چشم من نابیناست، بلکه می گوید من دنیا را با یک چشم می بینم و این هیچ ایرادی ندارد. چون در عوض وقتی لنز می خرم به جای پول یک جفت باید پول یکی را بدهم![ ۱] دستگاه ایمنی بدن لیزی بسیار ضعیف است. وضعیت جسمانی وی مشابه وضعیت مبتلایان به پیری زودرس می باشد؛ با این حال بیماری او لاعلاج نیست. محققان مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس شعبه جنوب غربی بر این باور هستند که بیماری لیزی، احتمالاً نوعی از سندرم پروگروید نوزادی است که حداقل، استخوان ها، اندام های داخلی و دندان های وی سالم مانده و از این بیماری در امان مانده اند. دانشمندان معتقدند که او می تواند به طور طبیعی تولیدمثل کرده و در عین حال بیماری اش را به فرزندانش منتقل نکند. [ ۱]