لیریک، تئاتر (Lyric Theatre)
لیریک، تئاتر
سالن تئاتری در هَمرسمیت، لندن، که در ۱۸۷۰ با ۵۴۰ صندلی گشایش یافت. در سال های ۱۹۱۸ـ۱۹۳۳، در دوران مدیریت نایجل پلیفر، تراز نمایش های آن بالا رفت و به سطح رقابت با سالن های تئاتر وست اِند رسید. از وقتی پلیفر آن را رها کرد، تا پس از جنگ جهانی دوم، گاه و بی گاه از آن استفاده می شد تا آن که بَکستر سامِرویل آن را با مجموعه ای از نمایش های بسیار مُوفّق، همچون اجرای آثار کلاسیکی با نقش آفرینیِ جان گیلگود، رونق بخشید. این سالن تئاتر در ۱۹۶۶ بسته و در ۱۹۷۲ تخریب شد. در ۱۹۷۹، سالن تئاتر جدید لیریک با ۱۳۰ صندلی افتتاح شد. در ژانویۀ ۲۰۰۰، لُرد اَندرو لوید وِبِر شرکت تئاتر انگلیسی استال ماس را خرید که مالک ده سالن تئاتر لندن، ازجملۀ تئاتر جدید لیریک بود. لوید وِبِر، آهنگ ساز انگلیسی، با گروهش به نام گروه واقعاً مُفید، به شریکان عدالت سرمایه داران نات وِستِ شهر پیوست و این دَه سالن تئاتر را خریدند و سه سالن تئاتر لندن که از پیش در مالکیت گروه واقعاً مفید قرار داشت، نیز در زمرۀ دارایی های آنان قرار گرفت.
لیریک، تئاتر
سالن تئاتری در هَمرسمیت، لندن، که در ۱۸۷۰ با ۵۴۰ صندلی گشایش یافت. در سال های ۱۹۱۸ـ۱۹۳۳، در دوران مدیریت نایجل پلیفر، تراز نمایش های آن بالا رفت و به سطح رقابت با سالن های تئاتر وست اِند رسید. از وقتی پلیفر آن را رها کرد، تا پس از جنگ جهانی دوم، گاه و بی گاه از آن استفاده می شد تا آن که بَکستر سامِرویل آن را با مجموعه ای از نمایش های بسیار مُوفّق، همچون اجرای آثار کلاسیکی با نقش آفرینیِ جان گیلگود، رونق بخشید. این سالن تئاتر در ۱۹۶۶ بسته و در ۱۹۷۲ تخریب شد. در ۱۹۷۹، سالن تئاتر جدید لیریک با ۱۳۰ صندلی افتتاح شد. در ژانویۀ ۲۰۰۰، لُرد اَندرو لوید وِبِر شرکت تئاتر انگلیسی استال ماس را خرید که مالک ده سالن تئاتر لندن، ازجملۀ تئاتر جدید لیریک بود. لوید وِبِر، آهنگ ساز انگلیسی، با گروهش به نام گروه واقعاً مُفید، به شریکان عدالت سرمایه داران نات وِستِ شهر پیوست و این دَه سالن تئاتر را خریدند و سه سالن تئاتر لندن که از پیش در مالکیت گروه واقعاً مفید قرار داشت، نیز در زمرۀ دارایی های آنان قرار گرفت.
wikijoo: لیریک،_تیاتر