لیجیا فاگونجیس تِلیس ( به پرتغالی: Lygia Fagundes Telles ) ( زاده ۱۹ آوریل ۱۹۱۸، سائوپائولو - درگذشته ۰۳ آوریل ۲۰۲۲، سائوپائولو ) داستان نویس و رمان نویس برزیلی بود. او را با لقب «بانوی ادبیات برزیل» ( به پرتغالی: A dama da literatura brasileira ) می شناسند. از نویسندگان تأثیرگذار در تاریخ ادبیات برزیل و از آغازگران پست مدرنیسم در این کشور بود. آثارش به موضوعات کلاسیک و جهانی نظیر مرگ، عشق، ترس، جنون و فانتزی می پردازد. او نخستین زن برزیلی بود که کاندید جایزه نوبل ادبیات شد. [ ۱]
در ۱۹ آوریل ۱۹۱۸ در محلۀ سانتا سسیلیا در سائو پائولو به دنیا آمد. پدرش وکیل بود و مادرش پیانیست بود. به سبب شغل پدر، در سرتائوزینیو و محلات دیگر اطراف این ایالت بزرگ شد. هشت ساله بود که به ریو دو ژانیرو نقل مکان کرد و پنج سال در آن جا زندگی کرد. ایام کودکی بر او «درخشان»، «عالی» و «روشن» گذشت. [ ۲] در بازگشت به سائو پائولو در مؤسسۀ آموزشی کائتانو جی کامپوس ثبت نام کرد و از همان موقع جذب ادبیات شد. در ۱۹۳۶ پدر و مادرش از هم جدا می شوند اما طلاق نمی گیرند. اولین کتابش مجموعه داستان پایینی ها، بالایی ها بود که در ۱۹۳۸ و با سرمایه گذاری پدرش چاپ شد و مورد استقبال منتقدین قرار گرفت. هر چند نام نویسندۀ آن به واسطۀ همکاری اش با نشریه های ادبی آن زمان، چون کروسِیرو برای خوانندگان ناآشنا نبود. لیجیا در سال ۱۹۴۱ برای تحصیل در رشتۀ حقوق وارد دانشکده حقوق لارگو جی سائو فرانسیکو شد و در آن جا با ادیبانی چون ماریو جی آندراجی، اوسوالد جی آندراجی و پائولو امیلیو سالس گومس آشنا شد. از نزدیک ترین رفقای دانشگاهی اش هیلدا هیلست بود. او به آکادمی ادبیات دانشکده پیوست و نشریاتی چون آرکادیا و آ بالانسا آغاز همکاری کرد. در ۱۹۴۷ با گوفردو تلیس جونیور ازدواج کرد. سومین مجموعه داستانش، کاکتوس قرمز در ۱۹۴۹ منتشر شد و جایزه آفونسو آرینوس را از آن او ساخت که آکادمی برزیلی زبان آن را به او اهدا کرد. نخستین رمانش، گردونۀ سنگی در ۱۹۵۴ منتشر و مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و نام نویسندۀ آن را در سراسر برزیل پرآوازه کرد. در ۱۹۵۸ داستان های ناسازگاری را منتشر کرد که جایزۀ آرتور آسِوِدو را از آن او ساخت. در ۱۹۶۰ از گوفردو جدا شد اما طلاق نگرفت. دومین رمانش تابستان در آکواریوم در ۱۹۶۳ منتشر شد و جایزۀ جابوتی را از آن او کرد. در همین سال با منتقد سینما، پائولو اِمیلیو سالِس گومِس ازدواج کرد. لیجیا رئیس بنیاد حفظ آثار سینمایی نیز بود که شوهرش، پائولو امیلیو آن را بنیان گذاشته بود. در ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵ داستان های برگزیده و باغ وحشی را منتشر کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۱۹ آوریل ۱۹۱۸ در محلۀ سانتا سسیلیا در سائو پائولو به دنیا آمد. پدرش وکیل بود و مادرش پیانیست بود. به سبب شغل پدر، در سرتائوزینیو و محلات دیگر اطراف این ایالت بزرگ شد. هشت ساله بود که به ریو دو ژانیرو نقل مکان کرد و پنج سال در آن جا زندگی کرد. ایام کودکی بر او «درخشان»، «عالی» و «روشن» گذشت. [ ۲] در بازگشت به سائو پائولو در مؤسسۀ آموزشی کائتانو جی کامپوس ثبت نام کرد و از همان موقع جذب ادبیات شد. در ۱۹۳۶ پدر و مادرش از هم جدا می شوند اما طلاق نمی گیرند. اولین کتابش مجموعه داستان پایینی ها، بالایی ها بود که در ۱۹۳۸ و با سرمایه گذاری پدرش چاپ شد و مورد استقبال منتقدین قرار گرفت. هر چند نام نویسندۀ آن به واسطۀ همکاری اش با نشریه های ادبی آن زمان، چون کروسِیرو برای خوانندگان ناآشنا نبود. لیجیا در سال ۱۹۴۱ برای تحصیل در رشتۀ حقوق وارد دانشکده حقوق لارگو جی سائو فرانسیکو شد و در آن جا با ادیبانی چون ماریو جی آندراجی، اوسوالد جی آندراجی و پائولو امیلیو سالس گومس آشنا شد. از نزدیک ترین رفقای دانشگاهی اش هیلدا هیلست بود. او به آکادمی ادبیات دانشکده پیوست و نشریاتی چون آرکادیا و آ بالانسا آغاز همکاری کرد. در ۱۹۴۷ با گوفردو تلیس جونیور ازدواج کرد. سومین مجموعه داستانش، کاکتوس قرمز در ۱۹۴۹ منتشر شد و جایزه آفونسو آرینوس را از آن او ساخت که آکادمی برزیلی زبان آن را به او اهدا کرد. نخستین رمانش، گردونۀ سنگی در ۱۹۵۴ منتشر و مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و نام نویسندۀ آن را در سراسر برزیل پرآوازه کرد. در ۱۹۵۸ داستان های ناسازگاری را منتشر کرد که جایزۀ آرتور آسِوِدو را از آن او ساخت. در ۱۹۶۰ از گوفردو جدا شد اما طلاق نگرفت. دومین رمانش تابستان در آکواریوم در ۱۹۶۳ منتشر شد و جایزۀ جابوتی را از آن او کرد. در همین سال با منتقد سینما، پائولو اِمیلیو سالِس گومِس ازدواج کرد. لیجیا رئیس بنیاد حفظ آثار سینمایی نیز بود که شوهرش، پائولو امیلیو آن را بنیان گذاشته بود. در ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵ داستان های برگزیده و باغ وحشی را منتشر کرد.
wiki: لیجیا فاگونجیس تلیس