لیتِلْتون، رِیموند (۱۹۱۱ـ۱۹۹۵)(Lyttleton, Raymond)
اخترشناس انگلیسی و متخصص فیزیک نظری. کارهایش بر تحول ستاره ها و ترکیباتشان متمرکز بود و همچنین، دربارۀ ماهیت منظومۀ خورشیدی تحقیق می کرد. در نزدیکی بیرمنگام زاده شد و در کیمبریج انگلستان، و سپس پرینستون امریکا درس خواند. پس از بازگشت به کیمبریج در ۱۹۳۷، با همکاری فرِد هویل پژوهشکده ای در زمینۀ اخترشناسی نظری تأسیس کرد. سِمت های علمی متعددی برعهده داشت که عضویت در آزمایشگاه پیش رانش جِت در کالیفرنیا (۱۹۶۰) ازجملۀ آن ها بود. در ۱۹۳۹، لیتلتون و هویل وجود هیدروژن بین ستاره ای را در مقیاس وسیع اثبات کردند، در حالی که بیشتر اخترشناسان آن زمان معتقد بودند فضا عاری از گاز بین ستاره ای است. در اوایل دهۀ ۱۹۴۰، آن دو از پیشرفت های جدید فیزیک هسته ای برای حل مسائل تولید انرژی در ستاره ها استفاده کردند. لیتلتون در ۱۹۵۳، تک نگاشتی در زمینۀ پایداری توده های مایع در حال چرخش منتشر ساخت و بعد از آن، این اصلِ موضوع را مطرح کرد که هستۀ مایع زمین براثر تغییر حالت ناشی از تأثیرات مشترک فشار و دمای شدید تولید شده است. همچنین، بر اهمیت هیدرودینامیکی هستۀ مایع در فرآیندهای حرکت تقدیمی و رقص محوری زمین تأکید داشت. در ۱۹۵۹، با همکاری هرمان بوندی کیهان شناس، نظریۀ الکتروستاتیکی انبساط عالم را مطرح ساخت.
اخترشناس انگلیسی و متخصص فیزیک نظری. کارهایش بر تحول ستاره ها و ترکیباتشان متمرکز بود و همچنین، دربارۀ ماهیت منظومۀ خورشیدی تحقیق می کرد. در نزدیکی بیرمنگام زاده شد و در کیمبریج انگلستان، و سپس پرینستون امریکا درس خواند. پس از بازگشت به کیمبریج در ۱۹۳۷، با همکاری فرِد هویل پژوهشکده ای در زمینۀ اخترشناسی نظری تأسیس کرد. سِمت های علمی متعددی برعهده داشت که عضویت در آزمایشگاه پیش رانش جِت در کالیفرنیا (۱۹۶۰) ازجملۀ آن ها بود. در ۱۹۳۹، لیتلتون و هویل وجود هیدروژن بین ستاره ای را در مقیاس وسیع اثبات کردند، در حالی که بیشتر اخترشناسان آن زمان معتقد بودند فضا عاری از گاز بین ستاره ای است. در اوایل دهۀ ۱۹۴۰، آن دو از پیشرفت های جدید فیزیک هسته ای برای حل مسائل تولید انرژی در ستاره ها استفاده کردند. لیتلتون در ۱۹۵۳، تک نگاشتی در زمینۀ پایداری توده های مایع در حال چرخش منتشر ساخت و بعد از آن، این اصلِ موضوع را مطرح کرد که هستۀ مایع زمین براثر تغییر حالت ناشی از تأثیرات مشترک فشار و دمای شدید تولید شده است. همچنین، بر اهمیت هیدرودینامیکی هستۀ مایع در فرآیندهای حرکت تقدیمی و رقص محوری زمین تأکید داشت. در ۱۹۵۹، با همکاری هرمان بوندی کیهان شناس، نظریۀ الکتروستاتیکی انبساط عالم را مطرح ساخت.
wikijoo: لیتلتون،_ریموند_(۱۹۱۱ـ۱۹۹۵)