لیاط
لغت نامه دهخدا
لیاط. [ ل ِ ] ( ع اِ ) آهک و گچ. || حدث. || سرگین. ( منتهی الارب ).
لیاط. [ ل ِ ] ( ع اِ ) ربا. ( منتهی الارب ). || سریش. ( مهذب الاسماء ) ( بحرالجواهر ). || پوست. ( بحر الجواهر ). || آب دهن.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید