لی پنگ

لی پِنْگ (۱۹۲۸)(Li Peng)
لی پِنْگ
سیاستمدار کمونیست چینی، از ۱۹۸۵ عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست چین و از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۸ نخست وزیر آن کشور. در جریان تظاهرات هواداری از مردم سالاری در ۱۹۸۹، از قتل عام دانشجویان به دست سربازان چینی و اعدام بقیۀ دستگیرشدگان پشتیبانی کرد. پیش از فروپاشی اتحاد شوروی، درصدد بهبود روابط چین با آن کشور بود و از اعمال نظارت شدید دولت مرکزی و حزب کمونیست بر اقتصاد حمایت کرد. در مارس ۱۹۹۸، از مقام نخست وزیری کناره گرفت و جای خود را به ژو رونگجی اصلاح طلب داد. به رغم آن که تعداد بی سابقۀ ۲۰۰ نماینده از مجموع ۲۹۵۰ نمایندۀ کنگرۀ ملی خلق (پارلمان چین) به او رأی مخالف دادند، به ریاست این کنگره انتخاب شد. لی در چنگدو، واقع در استان سیچوان، به دنیا آمد و فرزند لی شوخون، نویسندۀ چینی، بود که در قیام ۱۹۲۷ نانچانگ شرکت داشت و در ۱۹۳۰ اعدام شد. سپس، ژوئن لای از رهبران کمونیست او را به فرزندی گزید. او در ستاد کمونیست های یانان تحصیل کرد (۱۹۴۱ـ۱۹۴۷) و از ۱۹۴۸ در مقام مهندس نیروگاه های برقابی در مؤسسۀ عالی برق مسکو به کارآموزی مشغول شد. در ۱۹۸۱ به وزارت صنایع برق قدرت، در ۱۹۸۳ به معاونت نخست وزیری، و در ۱۹۸۷ به نخست وزیری تعیین شد. در ۱۹۸۹، دستور سرکوب تظاهرکنندگان پکنی را داد که به قتل عام میدان تیانانمن انجامید.