لگرن

لگرن ( لگهورن ) ، از نژادهای مرغ است که منشا آن کشور ایتالیا می باشد. اولین پرندگانی که در ۱۸۵۳ به آمریکا صادر شدند به نام ایتالیایی خوانده می شدند. تا سال ۱۸۶۵ این نژاد به نام لگرن خوانده شد؛ احتمالاً این نام انگلیسی شدهٔ لغت لیگوریان است که اشاره به بنادر دریای لیگوریان، جایی که پرنده از آنجا صادر می شد دارد.
لگرن سفید از جملهٔ محبوبترین نژادهای مرغ تخمگذار در جهان است. لگرنهای خالص کمتر مورد استفاده قرار می گیرند. هر دو سازمان طیور آمریکا و بانتام آمریکا، شماری از لگرنها را به رسمیت شناخته اند: سفید، قرمز، قرمز دم سیاه، قهوه ای روشن، قهوه ای تیره، مشکی، آبی، زرد کمرنگ، کلمبیایی، زرد کلمبیایی، راه راه و نقره ای. اکثر اینها تاج تیغه ای دارند اما چندین رنگ هم هستند که دارای تاج گلسرخی می باشند.
لگرن یک تخمگذار فوق العاده محسوب می شود ( با حدود ۲۸۰ تخم سفید رنگ در سال ) و ضریب تبدیل جیرهٔ خوراکی به تخم هم در این پرنده عالی می باشد. لگرن به ندرت کُرچ می شود و این ویژگی، این پرنده را برای تخمگذاری بیوقفه به مرغی دلخواه تبدیل می کند. لگرن نژادی سبک است و به سرعت در وزن ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ گرم بالغ می شود و به همین دلیل از نظر تولید گوشت مطلوب نمی باشد. لگرنها فعال و دانه چینهای قابلی می باشند. آن ها عموماً از تماس با انسان اجتناب می کنند و تمایل به عصبی بودن و پریدن دارند.
بعلت تخمگذاری ممتاز این پرنده، لگرن به گزینهٔ شمارهٔ یک لابراتوارهای تحقیقات جنین شناسی و بیولوژیک پرندگان و همچنین تولیدکنندگان تجاری تخم مرغ در ایالات متحده تبدیل شده است.