لگدسپر

لغت نامه دهخدا

لگدسپر. [ ل َ گ َ س ِ پ َ ] ( نف مرکب ) پی سپرکننده. لگدکوب کننده :
پای قدرت سپرده اوج فلک
تا جهان را فلک لگدسپر است.

انوری.

|| ( ن مف مرکب ) لگدکوب و پی سپرشده :
آب در جوی توست و چرخ چو پیل
دشمنت را لگدسپر دارد.

انوری.

( صفت ) لگد کوب شده پی سپر پایمال : آب در جوی تست و چرخ چو پیل دشمنت را لگد سپر دارد . ( انوری لغ )

لگدکوب شده، پی سپر.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید