[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
کند (۱ بار)
ل (۳۸۴۲ بار)
«کَنُود» به زمینی می گویند که چیزی از آن نمی روید، و به انسان ناسپاس و بخیل نیز اطلاق می شود. مفسران برای «کَنُود» معانی زیادی گفته اند.
«ابوالفتوح رازی» حدود پانزده معنا در این زمینه نقل کرده است، ولی غالباً شاخ و برگ همان معنای اصلی است که در بالا آورده ایم، از جمله این که:
. کَنُود یعنی بسیار ناسپاس «اَرْضٌ کَنُودٌ» زمینی است که چیزی نمیرویاند «کَنَدَ النِّعْمَةَ کُنُوداً: کَفَرَها» یعنی حقاً که انسان به پروردگارش بسیار ناسپاس است. این لفظ فقط یکبار در قرآن یافته است.
کند (۱ بار)
ل (۳۸۴۲ بار)
«کَنُود» به زمینی می گویند که چیزی از آن نمی روید، و به انسان ناسپاس و بخیل نیز اطلاق می شود. مفسران برای «کَنُود» معانی زیادی گفته اند.
«ابوالفتوح رازی» حدود پانزده معنا در این زمینه نقل کرده است، ولی غالباً شاخ و برگ همان معنای اصلی است که در بالا آورده ایم، از جمله این که:
. کَنُود یعنی بسیار ناسپاس «اَرْضٌ کَنُودٌ» زمینی است که چیزی نمیرویاند «کَنَدَ النِّعْمَةَ کُنُوداً: کَفَرَها» یعنی حقاً که انسان به پروردگارش بسیار ناسپاس است. این لفظ فقط یکبار در قرآن یافته است.
wikialkb: لَکَنُود