لکنت زبان

معنی انگلیسی:
stutter

دانشنامه آزاد فارسی

لُکنَت زبان (stuttering)
اختلالی در تکلم که معمولاً در سنین ۲ تا ۵ سالگی بروز می یابد. عوامل موروثی و محیطی در ایجاد این اختلال نقش دارند و در پسران شایع تر است. لکنت زبان ممکن است با حرکات غیرارادی صورت همراه باشد و تنش های روحی آن را تشدید کند. این اختلال با گفتاردرمانی بهبود می یابد. لکنت اگر پس از دورۀ بلوغ ظاهر شود، احتمالاً نتیجۀ آسیب مغزی است.
wikijoo: لکنت_زبان

جدول کلمات

تاتا

مترادف ها

tongue tie (اسم)
گیر کردن زبان، لکنت زبان

پیشنهاد کاربران

stammering لکنت زبان/ گفتارپریشی ( ا ) : مشکل در تکلم، که در آن، فرد چند بار قسمتی از یک کلمه یا کل کلمه را تکرار می کند یا برای تلفظ یک کلمه متوقف می شود. نشانه ها زمانی شدیدتر می شوند که فرد الکن، تحت هرگونه استرس روانی باشد. st�məriŋ
تپق
تته پته
کژمژزبانی. [ ک َ م َ زَ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی کژمژزبان. || لکنت. لُثغَت. ( یادداشت مؤلف ) .
گران زبانی
کندزبانی . [ ک ُزَ ] ( حامص مرکب ) لکنت زبان . ( فرهنگ فارسی معین ) .
تهته ، تهته، تختخه و. . . .
تاتا