لِکْلانْشِه، ژُرْژ (۱۸۳۹ـ۱۸۸۲)(Leclanché, Georges)
لِکْلانْشِه، ژُرْژ
مهندس فرانسوی. در ۱۸۶۶، پیل الکتریکی اولیه ای اختراع کرد که امروز آن را پیل لکلانشه می نامند و هنوز هم اساس کار بسیاری از پیل ها و باتری های خشک است. پیل لکلانشه متشکل از یک میلۀ کُربنی (آنُد) است که در مخلوط پودری کربن و دی اُکسید منگنز در ظرف متخلخلی فروبرده شده است. این ظرف متخلخل در ظرف دیگر محتوی الکترولیتی از محلول آمونیوم کلرید قرار دارد. کاتد این پیل از جنس روی است و در ظرف الکترولیت قرار دارد. در حالی که پیل جریان پیوسته ای تولید می کند، مخلوط کربُنی در نقش واقطبنده از تشکیل حباب های هیدروژن روی آند و افزایش مقاومت جلوگیری می کند. در باتری های خشک، الکترولیت را به صورت خمیری از نشاسته می سازند. لکلانشه در پاریس زاده شد. در ۱۸۶۷، از شغل مهندسی راه آهن کناره گیری کرد تا همۀ وقتش را صرف اصلاح و بهبود طراحی پیل کند. در ۱۸۶۸، موفق شد مؤسسۀ خدمات تلگراف بلژیک را به پذیرش این طرح وا دارد و به این ترتیب، پیل لکلانشه برای مواردی که نیاز به تأمین برق ادواری داشت، سریعاً کاربرد همگانی یافت.
لِکْلانْشِه، ژُرْژ
مهندس فرانسوی. در ۱۸۶۶، پیل الکتریکی اولیه ای اختراع کرد که امروز آن را پیل لکلانشه می نامند و هنوز هم اساس کار بسیاری از پیل ها و باتری های خشک است. پیل لکلانشه متشکل از یک میلۀ کُربنی (آنُد) است که در مخلوط پودری کربن و دی اُکسید منگنز در ظرف متخلخلی فروبرده شده است. این ظرف متخلخل در ظرف دیگر محتوی الکترولیتی از محلول آمونیوم کلرید قرار دارد. کاتد این پیل از جنس روی است و در ظرف الکترولیت قرار دارد. در حالی که پیل جریان پیوسته ای تولید می کند، مخلوط کربُنی در نقش واقطبنده از تشکیل حباب های هیدروژن روی آند و افزایش مقاومت جلوگیری می کند. در باتری های خشک، الکترولیت را به صورت خمیری از نشاسته می سازند. لکلانشه در پاریس زاده شد. در ۱۸۶۷، از شغل مهندسی راه آهن کناره گیری کرد تا همۀ وقتش را صرف اصلاح و بهبود طراحی پیل کند. در ۱۸۶۸، موفق شد مؤسسۀ خدمات تلگراف بلژیک را به پذیرش این طرح وا دارد و به این ترتیب، پیل لکلانشه برای مواردی که نیاز به تأمین برق ادواری داشت، سریعاً کاربرد همگانی یافت.
wikijoo: لکلانشه،_ژرژ_(۱۸۳۹ـ۱۸۸۲)