لک و لوشه. [ ل َ ک ُ ل َ / لُو ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) لب و لنج. لب و لوچه. لک و لوچه. لب و لوشه : باز لک و لوشه اش آویخته است ؛ ناراضی می نماید.
