لژاندر ادریان ـ ماری

دانشنامه آزاد فارسی

لژاندر آدریان ـ ماری. لُژانْدْر، آدْریان ـ ماری (۱۷۵۲ـ۱۸۳۳)(Legendre, Adrien-Marie)
لُژانْدْر، آدْریان ـ ماری
ریاضی دان فرانسوی. تحقیقات او به ویژه معطوف به نظریۀ اعداد، مکانیک سماوی، و توابع بیضوی بود. در پاریس زاده شد و در کولژ مازارَن درس خواند. طی انقلاب فرانسه، علاوه بر استادی در انستیتو مارا، سرپرستی اداره ای دولتی را برعهده گرفت که برای استانداردسازی اوزان و مقادیر در ۱۷۴۹ تشکیل شده بود. از ۱۸۱۳، رئیس ادارۀ طول جغرافیایی شد. از ۱۷۸۳ تا ۱۷۸۴، آنچه را که امروز به چندجمله ای های لژاندر معروف است، واردِ مبحث مکانیک سماوی کرد. این چندجمله ای ها جواب های یک معادلۀ دیفرانسیل مرتبۀ دوماند. مهم ترین دستاورد او در نظریۀ اعداد قانون تقابل مانده های درجۀ دوم است که بعداً کارل فریدریش گاوس، ریاضی دان آلمانی، آن را دقیق تر اثبات کرد. دیگر دستاورد او قانون توزیع اعداد اول است که در ۱۷۹۸ آن را عرضه کرد. لژاندر در کتاب درسی خود، مبانی هندسه (۱۷۹۴)، یگانه اثبات موجود از گنگ بودن عدد π را آورد. کتابی درسی نیز دربارۀ توابع بیضوی و جداولی از آن ها منتشر کرد (۱۸۲۵ـ۱۸۲۶).

پیشنهاد کاربران

بپرس