لژ بزرگ متحد انگلستان ( UGLE ) لژ ماسونی حاکم برای اکثر فراماسون ها در انگلستان، ولز و کشورهای مشترک المنافع است. با ادعای تبار از لژ بزرگ ماسونی که در ۲۴ ژوئن ۱۷۱۷ در میخانه گوس و گریدیرون در لندن شکل گرفت، این لژ قدیمی ترین لژ بزرگ ماسونی در جهان در نظر گرفته می شود. همراه با لژ بزرگ اسکاتلند، و لژ بزرگ ایرلند، اغلب توسط اعضای خود به عنوان «لژهای بزرگ خانگی» یا «قانون اساسی خانه» نامیده می شوند. [ نیازمند منبع]
قبل از سال ۱۷۱۷ لژهای فراماسونری در انگلستان، اسکاتلند و ایرلند وجود داشت که اولین پذیرش شناخته شده ماسون های غیرعملی در اسکاتلند بود. در روز سنت جان، ۲۴ ژوئن ۱۷۱۷، سه لژ موجود در لندن و یک لژ وست مینستر شام مشترکی را در خانه گوس و گریدیرون در کلیسای سنت پل برگزار کردند ، آنتونی سایر را به عنوان استاد بزرگ انتخاب کردند و خود را لژ بزرگ لندن و وست مینستر نامیدند. . شرکت شهر لندن یک پلاک آبی در نزدیکی محل نصب کرده است. اطلاعات کمی در مورد آنتونی سایر وجود دارد، مگر اینکه زمانی که استاد بزرگ شد، او را یک جنتلمن ( مردی مستقل ) توصیف کردند، اما بعداً با دریافت پول از صندوق خیریه لژ بزرگ در روزهای سختی قرار گرفت.
در سال ۱۷۱۸ جورج پین، یک کارمند دولتی موفق، جانشین سایر شد. سپس لژ تحت مراقبت جان تئوفیلوس دساگولیرز، دانشمند و روحانی قرار گرفت و سپس به رهبری پین بازگشت. در سال ۱۷۲۱، لژ بزرگ موفق شد یک نجیب زاده به نام دوک مونتاگو را به عنوان استاد اعظم به دست آورد و بنابراین توانست خود را به عنوان یک نهاد نظارتی معتبر تثبیت کند و جلسات خود را به صورت فصلی آغاز کرد. این منجر به وابستگی لژهای خارج از لندن شد و ضمانت نامه های شماره گذاری شده متوالی را پذیرفتند که به متقاضیان بعدی امتیاز می دهد.
در سال ۱۷۲۳، با اختیار لژ بزرگ، جیمز اندرسون قوانین اساسی ماسونری[ ۱] به منظور تنظیم صنعت و ایجاد اختیارات لژ بزرگ برای تضمین ملاقات لژها منتشر کرد. این کتاب شامل تاریخچه ای خیالی از مراسم ماسونی است که با این وجود حاوی مطالب بسیار جالبی است. [ ۲]
در سالهای ابتدایی لژ بزرگ جدید، تعدادی از ماسون ها و لژها وجود داشتند که هرگز به لژ بزرگ جدید وابسته نبودند. به این ماسون های غیروابسته و لژهای آنها «ماسون های قدیمی» یا «ماسون های سنت جان» و «لژهای سنت جان» گفته می شود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقبل از سال ۱۷۱۷ لژهای فراماسونری در انگلستان، اسکاتلند و ایرلند وجود داشت که اولین پذیرش شناخته شده ماسون های غیرعملی در اسکاتلند بود. در روز سنت جان، ۲۴ ژوئن ۱۷۱۷، سه لژ موجود در لندن و یک لژ وست مینستر شام مشترکی را در خانه گوس و گریدیرون در کلیسای سنت پل برگزار کردند ، آنتونی سایر را به عنوان استاد بزرگ انتخاب کردند و خود را لژ بزرگ لندن و وست مینستر نامیدند. . شرکت شهر لندن یک پلاک آبی در نزدیکی محل نصب کرده است. اطلاعات کمی در مورد آنتونی سایر وجود دارد، مگر اینکه زمانی که استاد بزرگ شد، او را یک جنتلمن ( مردی مستقل ) توصیف کردند، اما بعداً با دریافت پول از صندوق خیریه لژ بزرگ در روزهای سختی قرار گرفت.
در سال ۱۷۱۸ جورج پین، یک کارمند دولتی موفق، جانشین سایر شد. سپس لژ تحت مراقبت جان تئوفیلوس دساگولیرز، دانشمند و روحانی قرار گرفت و سپس به رهبری پین بازگشت. در سال ۱۷۲۱، لژ بزرگ موفق شد یک نجیب زاده به نام دوک مونتاگو را به عنوان استاد اعظم به دست آورد و بنابراین توانست خود را به عنوان یک نهاد نظارتی معتبر تثبیت کند و جلسات خود را به صورت فصلی آغاز کرد. این منجر به وابستگی لژهای خارج از لندن شد و ضمانت نامه های شماره گذاری شده متوالی را پذیرفتند که به متقاضیان بعدی امتیاز می دهد.
در سال ۱۷۲۳، با اختیار لژ بزرگ، جیمز اندرسون قوانین اساسی ماسونری[ ۱] به منظور تنظیم صنعت و ایجاد اختیارات لژ بزرگ برای تضمین ملاقات لژها منتشر کرد. این کتاب شامل تاریخچه ای خیالی از مراسم ماسونی است که با این وجود حاوی مطالب بسیار جالبی است. [ ۲]
در سالهای ابتدایی لژ بزرگ جدید، تعدادی از ماسون ها و لژها وجود داشتند که هرگز به لژ بزرگ جدید وابسته نبودند. به این ماسون های غیروابسته و لژهای آنها «ماسون های قدیمی» یا «ماسون های سنت جان» و «لژهای سنت جان» گفته می شود. [ ۳]
wiki: لژ بزرگ متحد انگلستان