لپیدوس مارکوس

دانشنامه آزاد فارسی

لِپیدوس، مارْکوس (۸۹ـ۱۳/۱۲پ م)(Lepidus, Marcus)
دولتمرد و نظامی رومی. طرفدار یولیوس سِزار بود. در ۴۶پ م کنسول و (۴۴ـ۴۶پ م) ماجیستر اَکتیوم (سوارکار چیره دست و معاون سِزار) شد. پس از قتل سِزار، با اوکتاویانوس (اوگوستوس) و مارکوس آنتونیوس دومین حکومت سه نفری روم را تشکیل داد؛ اما از آغاز، لِپیدوس ضعیف ترین فرد گروه بود. ایالت های روم بین آنان تقسیم شد و قرار شد پنج سال با یکدیگر بر کشور حکومت کنند. لپیدوس، در ابتدای جنگ داخلی پرایتور شد (۴۹پ م) و سِزار پیش از حرکت به سوی اسپانیا، ادارۀ رم را به او سپرد. لِپیدوس در ۴۸پ م فرماندار هیسپانیا سیتریور (اسپانیای نزدیک) شد و در آن جا، که به پیروزی رسیده بود، با استقبال رسمی روبرو شد. پس از تشکیل حکومت مردان سه گانه دوم روم، اسپانیا و گل به لِپیدوس رسید. پس از شکست بروتوس و کاسیوس از مارکوس آنتونیوس و اوکتاویانوس در فیلیپی (۴۳پ م)، ایالت ها دوباره تقسیم گردید و افریقا به لپیدوس واگذار شد. اوکتاویانوس (۳۶پ م) برای جنگ با سکستوس پومپیوس از او کمک خواست؛ و لپیدوس به سیسیل رفت و کوشید آن جزیره را برای خود نگه دارد. اوکتاویانوس به سرعت او را مطیع ساخت، ارتش و ایالت را از او گرفت و او را تحت نظارت شدید به کیرکئی فرستاد که تا زمان مرگ همان جا ماند. او مجاز به حفظ عنوان «رهبر روحانی» یا پونتیفکس ماکسیموس بود که پس از مرگ سِزار (۴۴پ م) به دست آورده بود. پس از مرگ او، عنوان به اوگوستوس منتقل شد و از آن پس به عنوان حق ویژۀ امپراتوری باقی ماند.

پیشنهاد کاربران

بپرس