لویی - ویکتور - پیِر - ریمون دوبروی ( به فرانسوی: Louis - Victor - Pierre - Raymond, 7th duc de Broglie ) ( زادهٔ ۱۵ اوت ۱۸۹۲ در دیئپ – درگذشتهٔ ۱۹ مارس ۱۹۸۷ در لووسین ) فیزیکدان فرانسوی و برندهٔ جایزه نوبل فیزیک بود. [ ۱] او از پیشگامان مکانیک کوانتومی بود. تلفظ نام خانوادگی وی، دوبرُی است.
لویی دو بروی، در ۱۵ اوت ۱۸۸۹ در یک خانواده اشرافی، در شهر دیِپ، سِن - مَریتیم فرانسه، چشم به جهان گشود. او پس از مرگ برادر بزرگترش موریس ( دوک ششم ) ، در سال ۱۹۶۰ به مقام دوک هفتم، نایل گردید.
او در طول دوران زندگی خود، هیچ وقت ازدواج نکرد و زمانی که در لووِسیِن ( Louveciennes ) فرانسه درگذشت، به دلیل نداشتن وارث، پسر عموی دور او، ویکتور - فرانسوا ( Victor - François ) به مقام دوک هشتم، نایل گردید.
دوبروی، در ابتدا کار علمی اش را در زمینهٔ علوم انسانی شروع کرد و اولین مدرک تحصیلی خود را نیز در زمینهٔ تاریخ کسب کرد. اما پس از آن با وقوع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴، او به ارائه خدمات به ارتش در توسعه ارتباطات رادیویی پرداخت که سبب تغییر رویکرد او به سمت ریاضیات و فیزیک شد و موفق به کسب مدارکی علمی در این زمینه گشت. در همین باب او در سال ۱۹۲۴ تحقیقاتش را در مورد نظریهٔ کوانتومی که بر اساس کارهای ماکس پلانک و البرت اینشتین در نور پایه ریزی شده بود انجام داد و نظریهٔ خود را دربارهٔ حالت های موجی الکترون، که به نظریهٔ دوگانگی ماده - موج مشهور شد، مطرح کرد.
دوبروی پایان نامهٔ دکترای خود را با محتوای تأیید خاصیت دوگانگی ذرات و موج ارئه کرد که با تصویب از سوی البرت اینشتین، او به کسب عنوان دکترای خود در فیزیک نایل گردید. به این ترتیب شهرت فرضیهٔ دوبروی که بیانگر این است که هر ذره یا جسم در حال حرکت یک موج همراه خود دارد، به اوج خود رسید. پس از این مهم، او یک زمینهٔ جدید در فیزیک با نام مکانیک موجی ایجاد کرد که به ایجاد ارتباط میان فیزیک انرژی ( موج ) و فیزیک ماده ( ذرات ) انجامید. با این کارش او توانست جایزه نوبل را در سال ۱۹۲۹ به دست آورد.
دوبروی در دوران بعدی کاریش به توضیح علیّ از مکانیک موجی پرداخت که با مدل های کاملاً احتمالاتی مسلط بر مکانیک کوانتومی در تضاد بود. کارهای او توسط دیوید بوهم در سال ۱۹۵۰ تصحیح شد.
علاوه بر این کارهای به شدت علمی، او در مورد فلسفه علم، از جمله ارزش اکتشافات علمی مدرن، به تفکر پرداخت و حاصل اندیشه هایش را به رشتهٔ تحریر درآورد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلویی دو بروی، در ۱۵ اوت ۱۸۸۹ در یک خانواده اشرافی، در شهر دیِپ، سِن - مَریتیم فرانسه، چشم به جهان گشود. او پس از مرگ برادر بزرگترش موریس ( دوک ششم ) ، در سال ۱۹۶۰ به مقام دوک هفتم، نایل گردید.
او در طول دوران زندگی خود، هیچ وقت ازدواج نکرد و زمانی که در لووِسیِن ( Louveciennes ) فرانسه درگذشت، به دلیل نداشتن وارث، پسر عموی دور او، ویکتور - فرانسوا ( Victor - François ) به مقام دوک هشتم، نایل گردید.
دوبروی، در ابتدا کار علمی اش را در زمینهٔ علوم انسانی شروع کرد و اولین مدرک تحصیلی خود را نیز در زمینهٔ تاریخ کسب کرد. اما پس از آن با وقوع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴، او به ارائه خدمات به ارتش در توسعه ارتباطات رادیویی پرداخت که سبب تغییر رویکرد او به سمت ریاضیات و فیزیک شد و موفق به کسب مدارکی علمی در این زمینه گشت. در همین باب او در سال ۱۹۲۴ تحقیقاتش را در مورد نظریهٔ کوانتومی که بر اساس کارهای ماکس پلانک و البرت اینشتین در نور پایه ریزی شده بود انجام داد و نظریهٔ خود را دربارهٔ حالت های موجی الکترون، که به نظریهٔ دوگانگی ماده - موج مشهور شد، مطرح کرد.
دوبروی پایان نامهٔ دکترای خود را با محتوای تأیید خاصیت دوگانگی ذرات و موج ارئه کرد که با تصویب از سوی البرت اینشتین، او به کسب عنوان دکترای خود در فیزیک نایل گردید. به این ترتیب شهرت فرضیهٔ دوبروی که بیانگر این است که هر ذره یا جسم در حال حرکت یک موج همراه خود دارد، به اوج خود رسید. پس از این مهم، او یک زمینهٔ جدید در فیزیک با نام مکانیک موجی ایجاد کرد که به ایجاد ارتباط میان فیزیک انرژی ( موج ) و فیزیک ماده ( ذرات ) انجامید. با این کارش او توانست جایزه نوبل را در سال ۱۹۲۹ به دست آورد.
دوبروی در دوران بعدی کاریش به توضیح علیّ از مکانیک موجی پرداخت که با مدل های کاملاً احتمالاتی مسلط بر مکانیک کوانتومی در تضاد بود. کارهای او توسط دیوید بوهم در سال ۱۹۵۰ تصحیح شد.
علاوه بر این کارهای به شدت علمی، او در مورد فلسفه علم، از جمله ارزش اکتشافات علمی مدرن، به تفکر پرداخت و حاصل اندیشه هایش را به رشتهٔ تحریر درآورد.
wiki: لویی دو بروی