لویی بناپارت

لویی ناپلئون بناپارت ( ۲ سپتامبر ۱۷۷۸–۲۵ ژوئیه ۱۸۴۶ ) در فاصله سال های ۱۸۰۶ تا ۱۸۱۰ میلادی پادشاه هلند بود. وی برادر کوچک تر اولین امپراتور فرانسه ناپلئون بناپارت و پدر آخرین امپراتور فرانسه ناپلئون سوم بود.
ناپلئون بناپارت که حکومت های مستقل مناطق تحت کنترل را به عنوان خطری برای خود می دید، در سال ۱۸۰۶ اقدام به تأسیس پادشاهی هلند کرد و برادر کوچک تر خود را به عنوان پادشاه هلند منصوب کرد. اما لویی برخلاف انتظار ناپلئون سعی می کرد پادشاه مسئول و مستقلی باشد. زمانی که ناپلئون قصد لشکرکشی به روسیه را داشت، لویی از اعزام هلندی ها به جنگ امتناع کرد و در نتیجه ناپلئون کلیه نیروهای فرانسوی را از هلند خارج کرد. این مسئله در زمانی که انگلیس با اعزام ۴۰٫۰۰۰ سرباز قصد تصرف بخش هایی از هلند را داشت، باعث ضعف نظامی هلند شد. در نهایت نیروهای فرانسوی به فرماندهی ژان باپتیست برنادوت پادشاه آینده سوئد، با حمله انگلیس مقابله کردند. اما دربرابر ناپلئون خواستار استعفای لویی از سلطنت هلند شد، که لویی از این کار سر باز زد. در نهایت ناپلئون در اول ژوئیه ۱۸۱۰ به هلند حمله کرد و لویی را مجبور به استعفا به نفع پسرش لویی دوم کرد.
لویی بعد از استعفا از سلطنت در اتریش و توسکانی در تبعید زندگی کرد و در ۲۵ ژوئیه ۱۸۴۶ در لیورنو درگذشت.