لویاتان ملویلی

لویاتان ملویلی ( نام علمی: Livyatan melvillei ) گونه ای منقرض شده و پیشاتاریخی از نهنگ می باشد که در دور میوسن زیست می کرد. [ ۱] طول این نهنگ کهن می توانست به بیش از ۱۷ متر برسد و به طور کلی از نظر اندازه و ظاهر تا حدود زیادی به نهنگ عنبر امروزی شباهت داشت. لویاتان یک شکارچی رأس هرم غذایی محسوب می شد و می توانسته آبزیان بزرگ مانند دلفینها، و حتی سایر نهنگ ها را شکار کند. [ ۲] این جانور همزمان با کوسه غول پیکری به نام مگالودون می زیست و احتمالاً با آن بر سر منابع غذایی رقابت می کرد. نام لویاتان ملویلی برگفته از نام لویاتان ( یک هیولا در کتاب مقدس ) است. پسوند ملویلی نیز اشاره به هرمان ملویل نویسنده رمان مشهور موبی دیک دارد.
لویاتان ملویلی بین ۱۳٫۵ تا ۱۷٫۵ متر طول داشت و یکی از بزرگ ترین درندگان تاریخ محسوب می شود. این جانور دارای جمجمه ای به طول ۳ متر بوده و آرواره آن دارای دندانهایی درشت و میخ مانند بود که تا ۳۶ سانتی متر نیز رشد می کردند. دندان های این گونه نهنگ پس از عاج بزرگ ترین نوع دندان در میان تمام جانوران تاریخ محسوب می شود. برخلاف نهنگ های عنبر که تنها در فک پایین خود دندان دارند در لویاتان ها هم فک پایین و هم فک بالا دارای دندان بودند. تعداد دندان های لویاتان ملویلی در فک پایین ۲۲ و در فک بالا ۱۸ عدد بوده است.
لویاتان ملویلی احتمالاً به علت آغاز سرمایش جهانی در اواخر میوسن که افزایش اندازه نهنگ های بی دندان و کاهش تنوعشان را در پی داشت منقرض شد. زیرا این جانور برای بقا به شکار نهنگ های کوچک وابسته بود و کاهش تعداد نهنگ های کوچک باعث در تنگنا قرارگرفتن لویاتان ملویلی برای تامین خوراکش می شد.