سووش لوگوی نایکی، طراح و خرده فروش پوشاک ورزشی آمریکایی است. امروزه این لوگو به یکی از شناخته شده ترین لوگوهای برند در جهان و با ارزش ترین لوگوها تبدیل شده است که به تنهایی ۲۶ میلیارد دلار ارزش دارد. [ ۱] [ ۲]
بیل باورمن و فیل نایت نایک را در ۲۵ ژانویه ۱۹۶۴ با نام Blue Ribbon Sports ( BRS ) تأسیس کردند. پس از تغییر نام خود به نایک، شرکت در ۳۰ می ۱۹۷۱، این شرکت Swoosh را به عنوان لوگوی رسمی خود در همان سال انتخاب کرد. کارولین دیویدسون، دانشجوی دانشگاه ایالتی پورتلند در زمانی که نایت در آنجا تدریس می کرد، این لوگو را ایجاد کرد و سعی داشت حرکت را در طراحی آن منتقل کند.
این لوگو نسبت به طراحی اولیه خود در سال ۱۹۷۱ تغییرات جزئی داشته است، امروزه بیشتر به عنوان یک swoosh انفرادی دیده می شود، اگرچه در بیشتر تاریخ خود، این لوگو نام NIKE را در کنار Swoosh به کار می برد. در طول سال ها، پالت رنگ نارنجی و سفید به طور سنتی بر روی لوگو استفاده می شود، اگرچه اخیراً یک swoosh مشکی یکدست محبوبیت قابل توجهی به دست آورده است. [ ۳]
Swoosh از سال ۱۹۸۸ در کنار علامت تجاری "Just Do It" ظاهر شد. این دو با هم هسته اصلی برند نایک را تشکیل می دهند و چهره این شرکت بوده است، با ورزشکاران و تیم های ورزشی برجسته در سراسر جهان که این لوگوها را به نمایش می گذارند. [ ۲]
علامت تجاری شرکت نایک Swoosh در سال ۱۹۷۱ توسط کارولین دیویدسون زمانی که او دانشجوی طراحی گرافیک در دانشگاه ایالتی پورتلند بود ایجاد شد. دیویدسون به عنوان یک رشته روزنامه نگاری شروع کرد اما پس از گذراندن یک دوره طراحی برای «پر کردن یک درس انتخابی خالی» به طراحی روی آورد. [ ۴] او در سال ۱۹۷۱ لیسانس طراحی گرافیک گرفت[ ۵] در اینجا بود که او با فیل نایت، که در آن زمان در کلاس های حسابداری در دانشگاه تدریس می کرد، آشنا شد. نایت شنیده بود که دیویدسون به دنبال پول اضافی برای شرکت در کلاس های نقاشی رنگ روغن است، بنابراین پیشنهاد داد به دیویدسون برای انجام برخی کار آزاد برای شرکتش که سپس Blue Ribbon Sports ( BRS ) نام داشت، پول بدهد. نایت به دیویدسون پیشنهاد داد که برای کاری که به پایان رساند به دیویدسون ۲ دلار در ساعت ( حدود ۱۴ دلار در ساعت امروز ) بپردازد. [ ۶] به مدت هفت سال پس از تأسیس در سال ۱۹۶۴، BRS عمدتاً کفش های دویدن برند Onitsuka Tiger را از ژاپن وارد کرد. در سال ۱۹۷۱، نایت تصمیم گرفت نام تجاری کفش های خود را راه اندازی کند، که ابتدا به عنوان کفش های بسته بندی شده برای فوتبال یا فوتبال ظاهر می شد و کارخانه ای در مکزیک آماده ساخت این کفش ها بود. تمام چیزی که نایت نیاز داشت یک «راه راه» - اصطلاح صنعتی برای لوگوی کفش - برای مطابقت با برند جدیدش بود، بنابراین او برای ایده های طراحی به سراغ دیویدسون رفت. او از دیویدسون خواسته بود مطمئن شود که نوار حرکت را منتقل می کند و شبیه به سه راه راه آدیداس نیست. در طول هفته های بعد، او حداقل نیم دوجین علامت ایجاد کرد و آنها را گرد هم آورد تا به نایت، باب وودل و جف جانسون ( دو مدیر BRS ) در دفتر خانه شرکت، در آن زمان واقع در تیگارد، اورگان ارائه کند. [ ۵] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیل باورمن و فیل نایت نایک را در ۲۵ ژانویه ۱۹۶۴ با نام Blue Ribbon Sports ( BRS ) تأسیس کردند. پس از تغییر نام خود به نایک، شرکت در ۳۰ می ۱۹۷۱، این شرکت Swoosh را به عنوان لوگوی رسمی خود در همان سال انتخاب کرد. کارولین دیویدسون، دانشجوی دانشگاه ایالتی پورتلند در زمانی که نایت در آنجا تدریس می کرد، این لوگو را ایجاد کرد و سعی داشت حرکت را در طراحی آن منتقل کند.
این لوگو نسبت به طراحی اولیه خود در سال ۱۹۷۱ تغییرات جزئی داشته است، امروزه بیشتر به عنوان یک swoosh انفرادی دیده می شود، اگرچه در بیشتر تاریخ خود، این لوگو نام NIKE را در کنار Swoosh به کار می برد. در طول سال ها، پالت رنگ نارنجی و سفید به طور سنتی بر روی لوگو استفاده می شود، اگرچه اخیراً یک swoosh مشکی یکدست محبوبیت قابل توجهی به دست آورده است. [ ۳]
Swoosh از سال ۱۹۸۸ در کنار علامت تجاری "Just Do It" ظاهر شد. این دو با هم هسته اصلی برند نایک را تشکیل می دهند و چهره این شرکت بوده است، با ورزشکاران و تیم های ورزشی برجسته در سراسر جهان که این لوگوها را به نمایش می گذارند. [ ۲]
علامت تجاری شرکت نایک Swoosh در سال ۱۹۷۱ توسط کارولین دیویدسون زمانی که او دانشجوی طراحی گرافیک در دانشگاه ایالتی پورتلند بود ایجاد شد. دیویدسون به عنوان یک رشته روزنامه نگاری شروع کرد اما پس از گذراندن یک دوره طراحی برای «پر کردن یک درس انتخابی خالی» به طراحی روی آورد. [ ۴] او در سال ۱۹۷۱ لیسانس طراحی گرافیک گرفت[ ۵] در اینجا بود که او با فیل نایت، که در آن زمان در کلاس های حسابداری در دانشگاه تدریس می کرد، آشنا شد. نایت شنیده بود که دیویدسون به دنبال پول اضافی برای شرکت در کلاس های نقاشی رنگ روغن است، بنابراین پیشنهاد داد به دیویدسون برای انجام برخی کار آزاد برای شرکتش که سپس Blue Ribbon Sports ( BRS ) نام داشت، پول بدهد. نایت به دیویدسون پیشنهاد داد که برای کاری که به پایان رساند به دیویدسون ۲ دلار در ساعت ( حدود ۱۴ دلار در ساعت امروز ) بپردازد. [ ۶] به مدت هفت سال پس از تأسیس در سال ۱۹۶۴، BRS عمدتاً کفش های دویدن برند Onitsuka Tiger را از ژاپن وارد کرد. در سال ۱۹۷۱، نایت تصمیم گرفت نام تجاری کفش های خود را راه اندازی کند، که ابتدا به عنوان کفش های بسته بندی شده برای فوتبال یا فوتبال ظاهر می شد و کارخانه ای در مکزیک آماده ساخت این کفش ها بود. تمام چیزی که نایت نیاز داشت یک «راه راه» - اصطلاح صنعتی برای لوگوی کفش - برای مطابقت با برند جدیدش بود، بنابراین او برای ایده های طراحی به سراغ دیویدسون رفت. او از دیویدسون خواسته بود مطمئن شود که نوار حرکت را منتقل می کند و شبیه به سه راه راه آدیداس نیست. در طول هفته های بعد، او حداقل نیم دوجین علامت ایجاد کرد و آنها را گرد هم آورد تا به نایت، باب وودل و جف جانسون ( دو مدیر BRS ) در دفتر خانه شرکت، در آن زمان واقع در تیگارد، اورگان ارائه کند. [ ۵] [ ۶]
wiki: لوگوی نایکی