تپانچه پارابلوم که عموماً با عنوان لوگر یا لوگر پ۰۸ شناخته می شود، یک پیستول نیمه خودکار است که در سال ۱۸۹۸ توسط گئورگ لوگر، مهندس اتریشی طراحی و سپس در چندین کشور جهان تولید آغاز شد.
لوگر از اولین انواع سلاح های کمری نیمه اتوماتیک است. این نوع سلاح ها با توجه به امکان شلیک پیاپی فقط با فشردن ماشه بر سلاح های کمری رولور برتری داشتند. یکی دیگر از عوامل اهمیت این تپانچه طراحی فشنگ معروف ۹x۱۹ پارابلوم برای آن است، فشنگی که هم اکنون بیشترین استفاده را در سلاح های کمری و مسلسل های دستی دارد.
لوگر که در ابتدا از فشنگ های ۷٫۶۵x۲۱ استفاده می کرد از سال ۱۹۰۰ به عنوان سلاح کمری ارتش سوئیس انتخاب شد. از سال ۱۹۰۸ نوع جدید لوگر که از فشنگ های جدید ۹x۱۹ پارابلوم استفاده می کردند به عنوان سلاح کمری سازمانی ارتش امپراتوری آلمان انتخاب شد. عدد ۰۸ یا ۱۹۰۸ در نام این سلاح هم به همین سال اشاره دارد. این سلاح در دو جنگ جهانی به طور گسترده مورد استفاده ارتش آلمان قرار گرفت اما از سال ۱۹۳۸ تپانچه والتر پ۳۸ جای آن را به عنوان سلاح کمری سازمانی ارتش آلمان گرفت. تغییر لوگر به دلیل کارایی کمتر آن نبود بلکه فقط به این دلیل صورت گرفت که ساخت لوگر بسیار دشوار، پرهزینه، و زمان بر بود. طول لوگر ۲۲۲ میلی متر، طول لوله آن ۱۰۳ میلی متر و وزن آن ۸۷۷ گرم است. خشاب آن نیز ظرفیت ۸ فشنگ را دارد و شتاب گلوله در هنگام خروج از لوله ۳۸۱ متر بر ثانیه است. [ ۱]
این اسلحه در واقع نسخهٔ بهینه سازی شده از اسلحهٔ بورشارت سی ۹۳ Borchardt C - 93 بود که توسط هوگو بورشارت طراحی و ساخته شده بود. شرکت تولیدکننده که بورشارت با آنها قرارداد بسته بود، بعد از دریافت بازخوردهای سربازانی که در جنگ جهانی اول از این تپانچه استفاده کرده بودند، دستور تغییر طراحی تپانچه را به بورشارت دادند. اما بورشارت که تپانچهٔ خود را «بی نقص» و «بی همتا» و خوش ساخت می دانست و پیشنهاد همکاری با مهندس دیگری را هم رد کرد و از طراحی دوباره و رفع عیب سر باز زد. به همین دلیل کارخانه عملاً بورشارت را اخراج کرده، طرح او را به بهایی اندک صاحب شده و جرج لوگر را که در آن زمان طراح ماهری بود به خدمت گرفته تا اسلحه بورشارت سی ۹۳ را رفع عیب کند. لوگر با تغییر نوع فنر تپانچهٔ بورشارت از حالت فنر مارپیچ داخل پیچ به فنر S شکل تپانچهٔ لوگر، بخش پشتی زشت و دست و پاگیر تپانچهٔ بورشارت را حذف نمود که در ارگونومی و تعادل وزن طرح جدید تپانچه تأثیر مثبتی گذاشت. تغییر دستهٔ تپانچه از حالت عمودی به حالت ارگونومی دیگر تغییر بود که لوگر اعمال کرد. نتیجهٔ حاصل، تپانچهٔ خوش ساخت لوگر پی ۰۸ نامگذاری شد که عملاً بر بستر تپانچهٔ بد ساخت و بد شکل بورشارت طراحی شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلوگر از اولین انواع سلاح های کمری نیمه اتوماتیک است. این نوع سلاح ها با توجه به امکان شلیک پیاپی فقط با فشردن ماشه بر سلاح های کمری رولور برتری داشتند. یکی دیگر از عوامل اهمیت این تپانچه طراحی فشنگ معروف ۹x۱۹ پارابلوم برای آن است، فشنگی که هم اکنون بیشترین استفاده را در سلاح های کمری و مسلسل های دستی دارد.
لوگر که در ابتدا از فشنگ های ۷٫۶۵x۲۱ استفاده می کرد از سال ۱۹۰۰ به عنوان سلاح کمری ارتش سوئیس انتخاب شد. از سال ۱۹۰۸ نوع جدید لوگر که از فشنگ های جدید ۹x۱۹ پارابلوم استفاده می کردند به عنوان سلاح کمری سازمانی ارتش امپراتوری آلمان انتخاب شد. عدد ۰۸ یا ۱۹۰۸ در نام این سلاح هم به همین سال اشاره دارد. این سلاح در دو جنگ جهانی به طور گسترده مورد استفاده ارتش آلمان قرار گرفت اما از سال ۱۹۳۸ تپانچه والتر پ۳۸ جای آن را به عنوان سلاح کمری سازمانی ارتش آلمان گرفت. تغییر لوگر به دلیل کارایی کمتر آن نبود بلکه فقط به این دلیل صورت گرفت که ساخت لوگر بسیار دشوار، پرهزینه، و زمان بر بود. طول لوگر ۲۲۲ میلی متر، طول لوله آن ۱۰۳ میلی متر و وزن آن ۸۷۷ گرم است. خشاب آن نیز ظرفیت ۸ فشنگ را دارد و شتاب گلوله در هنگام خروج از لوله ۳۸۱ متر بر ثانیه است. [ ۱]
این اسلحه در واقع نسخهٔ بهینه سازی شده از اسلحهٔ بورشارت سی ۹۳ Borchardt C - 93 بود که توسط هوگو بورشارت طراحی و ساخته شده بود. شرکت تولیدکننده که بورشارت با آنها قرارداد بسته بود، بعد از دریافت بازخوردهای سربازانی که در جنگ جهانی اول از این تپانچه استفاده کرده بودند، دستور تغییر طراحی تپانچه را به بورشارت دادند. اما بورشارت که تپانچهٔ خود را «بی نقص» و «بی همتا» و خوش ساخت می دانست و پیشنهاد همکاری با مهندس دیگری را هم رد کرد و از طراحی دوباره و رفع عیب سر باز زد. به همین دلیل کارخانه عملاً بورشارت را اخراج کرده، طرح او را به بهایی اندک صاحب شده و جرج لوگر را که در آن زمان طراح ماهری بود به خدمت گرفته تا اسلحه بورشارت سی ۹۳ را رفع عیب کند. لوگر با تغییر نوع فنر تپانچهٔ بورشارت از حالت فنر مارپیچ داخل پیچ به فنر S شکل تپانچهٔ لوگر، بخش پشتی زشت و دست و پاگیر تپانچهٔ بورشارت را حذف نمود که در ارگونومی و تعادل وزن طرح جدید تپانچه تأثیر مثبتی گذاشت. تغییر دستهٔ تپانچه از حالت عمودی به حالت ارگونومی دیگر تغییر بود که لوگر اعمال کرد. نتیجهٔ حاصل، تپانچهٔ خوش ساخت لوگر پی ۰۸ نامگذاری شد که عملاً بر بستر تپانچهٔ بد ساخت و بد شکل بورشارت طراحی شد.
wiki: لوگر پ۰۸