لوکیوس کوئینکتیوس کینکیناتوس ( چینچیناتوس ) ( به لاتین: Lucius Quinctius Cincinnatus ) ( به ایتالیایی: Lucio Quinzio Cincinnato ) ( زاده ۵۱۹ق. م، متوفی ۴۳۰ق. م ) ، یک پاتریسی رومی، سیاستمدار، و فرمانده نظامی اوایل دوران جمهوری روم بود که به چهره افسانه ای فضیلت رومی در دوران امپراتوری بدل شد.
سینسیناتوس یک مخالف محافظه کار حقوق پلبی ها ( شهروندان عادی ) بود که به سبب دشمنی جانانه پسرش «کایسو کوئینکتیوس سینسیناتوس»∗ با خواست پلبی ها مبنی بر تدوین قانون مدونی به جهت مساوات در برابر قانون، جریمه شده و به فقر دچار شد. به رغم سن بالایش، در مزرعه کوچک خود کار می کرد، تا زمانی که به سبب توطئهٔ اسپوریوس مائلیوس∗ ، شهروندان از وی خواستند رهبری جنگ را عهده دار شود. وی گاوآهن را رها کرد تا اقتدار کامل بر حکومت را به عنوان یک دیکتاتور در دست بگیرد، امّا به محض کسب پیروزی سریع، قدرت و اختیارات خود را واگذار کرد و به مزرعه اش بازگشت. موفقیّت وی و استعفای فوری اش از اقتدارِ تقریباً مطلقش پس از فروکش کردن بحران اغلب به عنوان نمونه ای مثالی از رهبری، خدمت در مسیر خیر عمومی، فضیلت مدنی، تواضع و خاکساری یاد شده است. وی الگو و سرمشقی برای شماری از سازمان ها و نهادها گردید، که برخی نام خود را از وی وام گرفتند. در ایالات متحده آمریکا، جرج واشینگتن را با وی قیاس می کنند و انجمن سینسیناتی∗ ، شهرستان سینسیناتوس، نیویورک، و نیز شهر سینسیناتی، اوهایو ( البته به صورت غیرمستقیم ) نام خود را از وی گرفته اند.
تاریخ نگاران امروزین برخی از وجوه داستانی که تیتوس لیویوس و برخی دیگر آن را بازگو کرده اند را زیر سؤال می برند؛ با این وجود، در این مورد معمولاً اتفاق نظر دارند که سینسیناتوس شخصیتی تاریخی بوده که به عنوان کنسول سوفکتوس در ۴۶۰ق. م و به عنوان دیکتاتور در ۴۵۸ق. م و ( احتمالاً ) دوباره در ۴۳۹ق. م خدمت کرده و پس از سرکوبی شورش مهیب پلبی ها، در حالی که تنها ۲۱ روز قدرت را در دست داشت، قدرت را واگذار و خود استعفا کرد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسینسیناتوس یک مخالف محافظه کار حقوق پلبی ها ( شهروندان عادی ) بود که به سبب دشمنی جانانه پسرش «کایسو کوئینکتیوس سینسیناتوس»∗ با خواست پلبی ها مبنی بر تدوین قانون مدونی به جهت مساوات در برابر قانون، جریمه شده و به فقر دچار شد. به رغم سن بالایش، در مزرعه کوچک خود کار می کرد، تا زمانی که به سبب توطئهٔ اسپوریوس مائلیوس∗ ، شهروندان از وی خواستند رهبری جنگ را عهده دار شود. وی گاوآهن را رها کرد تا اقتدار کامل بر حکومت را به عنوان یک دیکتاتور در دست بگیرد، امّا به محض کسب پیروزی سریع، قدرت و اختیارات خود را واگذار کرد و به مزرعه اش بازگشت. موفقیّت وی و استعفای فوری اش از اقتدارِ تقریباً مطلقش پس از فروکش کردن بحران اغلب به عنوان نمونه ای مثالی از رهبری، خدمت در مسیر خیر عمومی، فضیلت مدنی، تواضع و خاکساری یاد شده است. وی الگو و سرمشقی برای شماری از سازمان ها و نهادها گردید، که برخی نام خود را از وی وام گرفتند. در ایالات متحده آمریکا، جرج واشینگتن را با وی قیاس می کنند و انجمن سینسیناتی∗ ، شهرستان سینسیناتوس، نیویورک، و نیز شهر سینسیناتی، اوهایو ( البته به صورت غیرمستقیم ) نام خود را از وی گرفته اند.
تاریخ نگاران امروزین برخی از وجوه داستانی که تیتوس لیویوس و برخی دیگر آن را بازگو کرده اند را زیر سؤال می برند؛ با این وجود، در این مورد معمولاً اتفاق نظر دارند که سینسیناتوس شخصیتی تاریخی بوده که به عنوان کنسول سوفکتوس در ۴۶۰ق. م و به عنوان دیکتاتور در ۴۵۸ق. م و ( احتمالاً ) دوباره در ۴۳۹ق. م خدمت کرده و پس از سرکوبی شورش مهیب پلبی ها، در حالی که تنها ۲۱ روز قدرت را در دست داشت، قدرت را واگذار و خود استعفا کرد. [ ۱]
